Repertoire van jaren geleden vernieuwen, naar deze tijd brengen, verbeteren en opnieuw uitbrengen is een risico. Moderne dans choreografe Conny Janssen durft het aan. Over haar nieuwe dansvoorstelling I’m Here & Álbum Familiar schrijft ze: “Deze remakes maak ik vanuit de behoefte om mijn ‘oude’ werk aan te scherpen (…) Ik ben op zoek gegaan naar de kern om te kijken hoe ze zich verhouden tot deze tijd”. Ik ken de eerste versies van beide choreografieën niet, dus zie ik het hier en nu; een dansvoorstelling waarin tegenstellingen de kracht van de avond vormen.
 
Op zaterdag 21 november gingen de vernieuwde choreografieën I’m Here (2005) en Álbum Familiar (2001) van Conny Janssen Danst in de Rotterdamse Schouwburg in première. Samen vormen de choreografieën een avondvullend programma waarin de stadse en donkere sfeer van I’m Here lijnrecht tegenover de warme en knusse ambiance van Álbum Familiar staat.

I’m Here anno 2015

De sfeer op het podium is donker, rumoerig en verreweg van knus, zoals de sfeer van de havenstad bij nacht. Onvoorspelbaar licht en harde sissende geluiden geven mij een onrustig maar alert gevoel. De moderne dansbewegingen zijn getrokken, in stukjes, eigenlijk als zinnen die elkaar opvolgen. De dansers, gekleed in dagelijkse outfits, wandelen, ontmoeten elkaar in virtuoze moderne dansbewegingen en wandelen weer verder. De filmbeelden van de Rotterdamse fotograaf en filmer Carel van Hees die op de achtergrond worden geprojecteerd, vormen een belangrijke verbinding tussen de veertien dansers. Evenals de diepe, donkere klanken van violen en de contrabas die afgewisseld worden met rumoerige stadsgeluiden.

De dansers bevinden zich afwisselend op stadse locaties, zoals langs een drukke autoweg die gecreëerd wordt door flikkerende TL-lampen. Grote, langgerekte en ademvolle dansbewegingen komen vaak voort uit lopen, rennen en staan (de alledaagse bewegingsvormen) wat maakt dat de dansers een logisch onderdeel zijn van de gecreëerde locaties. Conny Janssen Danst zet met I’m Here een menselijke choreografie neer waarin moderne dans in het stadse leven als vanzelfsprekend lijkt.

Álbum Familiar met live muziek

Álbum Familiar speelt zich af op een rechthoekige, rode dansvloer met daaromheen houten café stoeltjes. Daarboven hangen zo’n honderd fotolijsten. In de bewegingen van de zeven dansers zie ik soms typische tangobewegingen met een vleugje salsa in een modern jasje gestoken. De dans wordt ondersteund door live muziek en zang door Beppe Costa. Hij is de sfeermaker op het podium.

Twee dansduetten uit Álbum Familiar hebben op mij de meeste indruk gemaakt. Het duet tussen man en vrouw, omdat het visueel en technisch prachtig is en die tussen man en man omdat de choreografie vooral grappig is. De twee mannelijke dansers bewegen vol overgave langs elkaar, soms zittend op de vloer, over elkaars schoot en dat met de pit van een tango, maar met geflexte voeten en maffe sprongetjes. Álbum Familiar is vrolijk, intiem en tovert een lach op mijn gezicht. 

Krachtige combinatie van Conny Janssen

I’m Here & Álbum Familiar heb ik ervaren als een mooi gekozen combinatie van tegenstellingen. Niet alleen de combinatie van de twee choreografieën in één voorstelling, maar ook de combinatie van dans met extra elementen, zoals filmbeeld en live muziek, vind ik een versterking van de dansvoorstelling. Ik houd van de moderne dans van Conny Janssen Danst, maar ben deze keer vooral gefascineerd door het creëren door te combineren.

Conny Janssen Danst reist de komende maanden met I’M HERE & Álbum Familiar door het hele land. Bekijk hier de speellijst.

Trailer I’m Here & Álbum Familiar