Een week voor haar vierendertigste verjaardag stierf de legendarische balletdanseres Olga de Haas. Bij haar crematie waren slechts zeven mensen aanwezig. Lange tijd was De Haas echter de grote belofte van Het Nationale Ballet. In het boek Olga, morgen dans ik weer gaat journalist Femke van Wiggen op zoek naar het verhaal achter De Haas’ tragische dood.

De Haas was in de jaren zestig een rijzende ster binnen Het Nationale Ballet. Maar waar haar carrière een vlucht nam, liep ze vast in haar privéleven. Ze ontwikkelt een serieus eetprobleem, zoekt wanhopig naar liefde en duikt het nachtleven in om aan de druk van haar vak te ontsnappen. Haar relatie met een Amsterdamse barman bracht haar aan de drank en de drugs. Het Nationale Ballet kan de tragische aftakeling van haar briljante soliste niet voorkomen; ze kreeg niet meer de rol van Julia in Romeo en Julia. 

Geheimen over Olga de Haas

Femke van Wiggen kwam voor het eerst met De Haas in aanraking toen ze als klein meisje op de Nationale Balletacademie zat. Haar beeltenis hing aan de muur, maar docenten wilden niet over de jonggestorven ballerina praten. Eenmaal uit haar ballettutu gegroeid, zocht Van Wiggen als journalist uit waarom.

Ze sprak met familie, vrienden, ex-geliefden en oud-collega's en dook in de archieven van Het Nationale Ballet. Hoe meer ze over haar ontdekte, hoe duidelijker het haar werd: Olga's verhaal, en haar grote bijdrage aan de naam en faam van Het Nationale Ballet, mogen niet worden vergeten.