De jonge Macbeth, gespeeld door Majd Mardo, hunkert naar macht, maar twijfelt over hoe ver hij kan gaan. Hij worstelt met de stemmen in zijn hoofd; voorspellingen, kwade en goede gedachtes. Realiteit en verbeelding kan hij niet meer van elkaar onderscheiden. Dansers visualiseren Macbeth’s abstracte gedachtes en brengen mysterieuze voorspellingen tot leven.

De nieuwe, experimentele voorstelling Macbeth bundelt de Toneelmakerij en ICKAmsterdam. Zoals de ondertitel blood on the dance floor al doet vermoeden, brengen regisseur Liesbeth Coltof en choreografen Emio Greco en Pieter C. Scholten een hedendaagse versie van het 'bloederige' verhaal van William Shakespeare. Dans versterkt het theaterspel vol onderwerpen als macht, innerlijke strijd en moord. 

Dansers ICKAmsterdam komen intimiderend dichtbij

De voorstelling begint abrupt terwijl de lichten nog aan staan. De dansers lijken vanuit het niets het podium op te krioelen, net zoals nare gedachtes ineens op kunnen komen. In Theater Bellevue staat het podium niet op een verhoging, waardoor ik op rij twee ongeveer op ooghoogte van de dansers zit. De priemende ogen van danseres Kelly Hirina vallen meteen op en boren dwars door me heen. De dansers komen zo dichtbij dat ik ze zou kunnen aanraken.

Symbiose van dansers Helena Volkov en Dereck Cayla

Als de dansers verdwijnen, en ik weer adem kan halen, wordt het verhaal geopend door dansers Helena Volkov en Dereck Cayla. Als heksen wezens brengen zij Macbeth de voorspelling dat hij op een dag koning van Schotland zal worden. Hierbij dansen ze op acrobatische wijze om elkaar heen als twee organismen in symbiose. Het is een prachtig lijnenspel waarbij acteurs Tine Cartuyvels en Roel Adam als fluisterende stemmen de gedachtes van de heksen uitspreken. Bijna de gehele voorstelling zijn Volkov en Cayla zichtbaar op het toneel; niet altijd even opvallend, bijvoorbeeld in een hoek of onder de tafel, maar toch duidelijk aanwezig. Net zoals de nare, ambitieuze gedachtes in Macbeth’s hoofd.

Dans belichaamd Macbeth’s woorden

Theater vormt de rode draad in deze voorstelling met Macbeth als grote leider, Door middel van het gesproken woord wordt het verhaal verteld. Ondanks dat de dans op zichzelf niet verhalend is, heeft het een centrale rol als visualisatie van gedachtes, flashbacks en mysterieuze verschijningen. Dit maakt de voorstelling toegankelijk. ICKAmsterdam weet verschillende dansstijlen te verwerken in Macbeth.Over het algemeen hebben de bewegingen een experimenteel karakter met als basis de academische ballet techniek. Alle dansers dansen dan ook op balletschoenen. Als het verhaal zich afspeelt in Schotland wordt een korte dansante introductie gegeven met een Irish Tap- choreografie. Alleen de rolverdeling schepte enige verwarring. Met slechts vier acteurs moesten sommigen tot wel vijf verschillende personages spelen.

Letterlijk blood on the dancefloor

Het decor bestaat uit tafels en stoelen van verschillende hoogtes en vijf grote, half transparante schermen. Door kleine verschuivingen met de tafels en stoelen worden grote veranderingen in locatie en sfeer gecreëerd. Telkens als er een moord wordt gepleegd, sijpelt er “bloed” over een van de vijf schermen. Omdat het decor en de kleding neutrale kleuren hebben, steekt het rood van het bloed op gruwelijke wijze af tegen de rustige omgeving. De bloedspatten worden niet verwijderd en blijven de gehele voorstelling op de achtergrond zichtbaar. Het geeft een confronterend gevoel, alsof de moord nog in de lucht hangt.

Macbeth, blood on the dance floor is een heftige voorstelling die veel emoties teweeg brengt. Door verschillende middelen, zoals dans en decor, kreeg ik als kijker tekens weer hetzelfde beklemmende en indringende gevoel zoals Macbeth zelf dat moet hebben ervaren. Dit resulteerde erin dat ik erg met Macbeth meeleefde. De première eindigde met een welverdiende staande ovatie.

Tot eind november gaat Macbeth op tournee door Nederland en België. De tournee wordt afgesloten met een voorstellingenreeks in Theater Bellevue.