Afgelopen seizoenen stonden al veel volksdansgroepen uit onder andere Ierland, Rusland en Cuba in de Nederlandse theaters. Nu is het de beurt aan de Georgische dansers van Samaia, die op 9 april met hun voorstelling Georgian Legend in de schouwburg Almere stonden. De voorstelling toont de diversiteit van de Georgische dans, die enerzijds bekend staat om zijn rauwheid en kracht en anderzijds ook lyrisch en beheerst kan zijn. De bijkomende legendes en de talrijke showelementen blijken echter overbodige toevoegingen die meer dan eens afdoen aan de impact van de dans.

Samaia combineert traditie met moderne technologie

Georgian Legend gaat over oorlog en overwinning, liefde en haat en bovenal de trots van het Georgische volk.  De voorstelling bestaat uit talrijke scenes waarin door middel van dans, muziek en zang een stukje van de Georgische cultuur wordt laten zien. Daarbij is gekozen om veel showelementen toe te voegen. De traditionele volksmuziek is voorzien van een moderne beat, op het scherm verschijnen doorlopend bewegende animaties en tussen de dansen door worden legendes vertelt. Tel de verlichting erbij op en het oogt allemaal erg druk. Bovendien ontstaat er een vreemde combinatie van nostalgie en bombastisch spektakel dat de show te gemaakt doet overkomen. Dat is zonde, want de dans heeft al die poespas eigenlijk niet nodig.

Rauwe en sierlijke Georgische dans

In de eerste helft van het programma tonen de mannelijke dansers hun kracht en moed in diverse oorlogsdansen. Ze marcheren over het podium en nemen strijdbare poses aan. In de 'Parikaoba', een dans met zwaardgevechten, demonsteren ze indrukwekkende snelheid in hun bewegingen. De karakteristieke trotse houding en rauwe bewegingen van de mannen zijn alom aanwezig, maar de verwachte virtuositeit blijft nog uit. De danseressen zijn beheerst en sierlijk en worden uitgebeeld als klassieke schoonheden. In 'Samaia' zwieren drie danseressen gekleed in glimmende jurken en zilveren kronen over het podium. De handen zijn zacht en elegant, het hoofd volgt de wervelende beweging van de armen en op het gezicht staat een stralende glimlach. De choreografieën voor de danseressen zijn niet erg divers, maar zijn wel mooi om te zien.

Geogian Legend is vermakelijke voorstelling

De tweede helft van de voorstelling is sterker. Het tempo ligt hoger, de dans is veelzijdiger en de dansers krijgen de kans om te laten zien wat ze in huis hebben. De grote groepsdansen als de 'Mkhedruli' zijn ontzettend energiek, en bevatten veel wisselende formaties en atletische sprongen. In 'Narnari' glijden vrouwen gekleed in lange rokken zo soepel en op gelijkmatig tempo over het podium dat ze lijken te zweven, een effect dat versterkt wordt door de lange sluiers die meewaaien met de bewegingen. De show werkt toe naar een finale waar de dansers solo en in groepen hun beste trucs laten zien: van draaien en springen op de knieën tot dansen op de tenen. Het laatste gebeurt in zachte schoenen in plaats van op spitzen en is het handelsmerk van de Georgische dansers. De dans trekt de volledige aandacht waardoor Georgian Legend zich uiteindelijk ontwikkelt tot een vermakelijke voorstelling.

Geogian Legend van Samaia speelt nog tot en met 3 mei in Nederland. Bekijk hier de speellijst.