In de nieuwe dansvoorstelling InsiDe-ouT presenteerde het Internationaal Danstheater op 29 november vijf nieuwe choreografieën van ieder tien minuten. De dansers van het Internationaal Danstheater hadden de opdracht gekregen door middel van choreografie een representatie van een cultureel aspect te maken: een "interpretatie op de visie van het Internationaal Danstheater". Hierin zijn ze op een opmerkelijke manier geslaagd.

InsiDe-ouT

Elk stuk van InsiDe-OuT vindt zijn inspiratie in een boeiende en unieke zijde van een andere cultuur, zoals bijvoorbeeld de traditionele wensballonnen van Oost-Aziatische culturen, de situatie in Gaza, of de race naar de Zuidpool in 1912. De dansers maken ook gebruik van een assortiment van technieken, zoals verlichting, rekwisieten, publieksparticipatie en een bewuste gebruik van muziek en stilte. Dit demonstreert het nadenkend en creativiteit vermogen van deze nieuwe choreografen.

De première was een gezellige avond met een warme sfeer. Eén van de dansers leidde elk stuk in met een korte biografie over de choreograaf, terwijl op de achtergrond een korte geluidloze video van de choreograaf te zien was. Met maar elf dansers voelde het echt intiem. Tegen het einde van de avond was duidelijk hoe intens de dansers met het dansgezelschap begaan zijn.

White Out

White Out, gechoreografeerd door Jeroen van Acker, vindt inspiratie in de muziek van Frost 79 40 en is gebaseerd op de Terra Nova Expeditie naar de Zuidpool en de race naar Antarctica. Binnen dit concept verkent van Acker het 'white out effect', waarbij sneeuw voor een verminderde zichtbaarheid en contrast zorgt. Met meeslepende muziek, dynamische choreografie en dans was het een succesvol stuk.

White Out begint met Engelse en Duitse voice-overs gevolgd door zachte muziek. Het stuk eindigt met een grimmige opsomming van de namen van de leden van de expeditie en of zij overleden of het overleefden. Het eerste deel toont de strijd van de expeditie tijdens hun reis. Het middelste deel is rustiger en geeft je een indruk van het 'white out effect' met mooie, soepele liften en vallen, alsof die dansers samen blind zijn door het 'effect' en tegelijkertijd zelf ook de sneeuw en het weer zijn. In het laatste deel voel je door de intense bewegingen de wanhoop en urgentie. White Out eindigt met de vier dansers liggend op de vloer, stuiptrekkend tijdens het dempen van het licht.

Strip & A Light in the Sky

De andere stukken hadden ook interessante en creatieve thema's, maar de choreografieën waren niet zo origineel en de composities niet zo sterk. Bijvoorbeeld Strip (door Patrick Radu): dit gaat over de verliezen veroorzaakt door het Gaza-conflict, gepresenteerd door twee moeders die ieder een zoon verloren zijn. Een sterk humaan thema, maar de choreografie en muziek leken een beetje cliché en de uitbeelding van het verdriet leek simpel en niet authentiek.

A Light in the Sky geeft een luchthartige en kinderlijke kijk op de traditionele wensballonnen en hun boodschap van hoop. Hier gebruikt choreograaf William Lü veel rekwisieten zoals een grote stoel, een radio, Post-It's en grote hangende lampen. Het was te veel; de rekwisieten leidden af van de dans. Ze leken haast een afleidingsmanoeuvre of dekmantel voor de eenvoudige en soms herhalende choreografie. Desondanks werkten de twee dansers heel goed samen en heeft het stuk mooie details zoals gepraat en gefluister tussen de dansers.

Through the looking Glass & The Red Star Line

De laatste twee stukken van de avond, Through the Looking Glass en The Red Star Line, zijn gechoreografeerd door Mathilde van de Wiele. In het duet Through the Looking Glass verkent Mathilde gevoelens van liefde en verdriet. Zij vindt inspiratie in een vernieuwde versie van een lied uit de Renaissance. Ondanks het feit dat dit stuk het minst gerelateerd is aan het thema van de avond, is het een sterk stuk met uitstekende keuzes voor wat betreft de verlichting en relevante metaforische choreografie. Dit was vooral duidelijk in het gebruik van verschillende lifts, welke op elegante wijze mogelijke problemen met vertrouwen en ondersteuning naar voren brachten.

Wiele's tweede stuk, The Red Star Line, was sterk gechoreografeerd met een goed gebruik van ruimte en beweging. Voor dit stuk heeft ze inspiratie uit de Red Star Line passagiersschepen uit het einde van de 19e eeuw gehaald. Ze gebruikt beweging, kostuums en koffers als rekwisieten om het gevoel van dringendheid, spanning en avontuur te creëren dat de mensen die op deze schepen meevoeren wellicht hebben ervaren. Het is een onafgemaakt werk, maar heeft zeker potentie om een sterk, aangrijpend verhaal te vertellen over de gevoelens van onzekerheid en hoop die komen kijken bij grote levensveranderingen.

Waardevol initiatief

Met InsiDe-ouT heeft het Internationaal Danstheater de kans gecreëerd voor de dansers van het dansgezelschap om als choreografen te werk te gaan. Met dit initiatief laat het dansgezelschap blijken te willen communiceren over hun visie en over verschillende culturen en perspectieven. Ondanks het feit dat het International Danstheater één van de oudste dansgezelschappen van Nederland is en dat ze enigszins laat waren met het volgen van de dansers-als-choreografen-trend, hebben ze met deze voorstelling laten zien dat ze eveneens innovatief en relevant kunnen zijn, voornamelijk met hun nieuwe culturele focus, een recente transitie.

Aan het einde van het avond werden we eraan herinnerd dat het Internationaal Danstheater helaas geen zekere toekomst heeft. Nog steeds zijn zij op zoek naar fondsen en ondersteuning, op allerlei manieren. Misschien zijn de voorstellingen van InsiDe-ouT niet voor iedereen interessant of een beetje ondeskundig en wellicht hebben ze veel tijd genomen met het inhalen van de trends, maar dit is niet het belangrijkste punt. Deze voorstellingen waren weloverwogen, en de choreografen waren zowel op empatisch en danstechnisch vlak zeer getalenteerd. Het is belangrijk dat er innovatie blijft binnen een oud vakgebied, ook al is die wat aan de late kant. Hierdoor gaat de dans door als relevante kunst en als een waardevolle aanvulling op onze cultuur.