Yulanne de Groot (1990) volgde de klassieke dansopleiding aan De Nationale Balletacademie in Amsterdam. In juni 2010 haalde ze haar diploma, in augustus startte ze bij Introdans en in oktober won ze de Aanmoedigingsprijs van Stichting Dansersfonds ’79.

Hoe ben je met dansen in aanraking gekomen?
Als klein kind stond ik er al om bekend dat ik niet kon stilstaan. Ik stond altijd op mijn hoofd en te springen door de huiskamer. Vanaf mijn vierde heb ik geturnd op hoog niveau, maar dat werd op een gegeven moment zo zwaar voor mijn lijf dat mijn ouders mij er af hebben gehaald. Ik had er niet genoeg kracht voor. Doordat ik toch wilde blijven sporten en veel vriendinnetjes van mij al op balletles zaten, ben ik dat gaan doen. Ik vond het geweldig om met een roze balletpakje en tutu te dansen.

Wanneer ben je begonnen met dans?
Ik ben samen met vriendinnetjes begonnen op een balletschool in Volendam toen ik zes jaar was. Ik had daar twee keer in de week balletles. Ik vond het heerlijk om te bewegen en dansjes in te studeren. Op een gegeven moment vroeg mijn toenmalige danslerares of er leerlingen geinteresseerd waren om auditie te doen voor de Nationale Ballet Academie. Ik hoorde niet goed wat ze zei, maar omdat mijn vriendinnetjes hun handen opstaken, deed ik dat ook maar. Een paar weken later kreeg ik het auditieformulier opgestuurd. Aanvankelijk wilde ik niet, maar omdat mijn ouders vonden dat ik het toch moest proberen, heb ik auditie gedaan. Uiteindelijk heb ik alle drie de audities doorstaan en na lang twijfelen heb ik toen toch besloten om de vooropleiding aan de NBA te volgen, omdat ik wel heel veel plezier had in dansen.

Wat wilde je met deze opleiding worden?
Toen ik begon had ik niet echt een doel. Het was puur omdat ik er zoveel plezier in had. Pas later besefte ik dat ik er mijn beroep van wilde maken en mij wilde richten op de klassieke en moderne dans.

Welke dansvormen doe je?
Tijdens mijn opleiding werd er voornamelijk geconcentreerd op klassiek, dus balletles, spitzen en pas de deux. Maar ik heb ook modern, jazz en caractère scholing gehad. Favoriet waren ook repertoire lessen.

Waar heb je je stage gedaan ben hoe is dat bevallen?
Ik heb mijn stage bij Het Nationale Ballet gedaan voor ongeveer 6 maanden. In die periode heb ik meegedanst in twee producties: De Notenkraker en Giselle. In De Notenkraker heb ik als sneeuwvlok gedanst. Als klein meisje heb ik op de vooropleiding ook al mee had gedaan aan De Notenkraker als muis en kleine Clara. Toer van Schayk kwam bij ons in de balletles kijken en koos mij en drie andere meisjes uit voor die rol. Dat was natuurlijk een enorme eer en een nog grotere belevenis om op het toneel van het muziektheater een solo te dansen in zo’n prachtige productie. Dat ik 9 jaar later weer in dit ballet mocht dansen, maar dan als sneeuwvlok met een prachtige wit/zilveren tutu aan en spitzen – waar ik als klein meisje van droomde – was een hele mooie ervaring.

In Giselle danste ik als Willie in de tweede akte. Giselle was heel speciaal omdat Het Nationale Ballet het na een hele  lange tijd weer danste en een vernieuwde versie ervan uitvoerde. Daardoor werden de dansers echt betrokken bij het ontwikkelingsproces.

Ik heb tijdens mijn stage geleerd hoe het is om in een professioneel dansgezelschap te werken. Ook ben ik enorm ontwikkeld en technisch sterker geworden door de zware stukken van het corps de ballet die ik moest dansen. Het was een geweldige ervaring en daardoor besefte ik ook echt dat ik van dansen mijn werk wilde maken.

Heb je ook naast je studie gedanst?
Nee, daar was mijn opleiding te intensief en te zwaar voor.

Hoe heb je je studie ervaren? Waar liep je tegenaan?
Als erg positief! Ik heb er veel geleerd op dansgebied, maar ook dingen die je meeneemt in het ‘gewone’ leven. Bijvoorbeeld: de discipline en zo jong al zo gericht bezig zijn. Het is soms een hard leven, maar tegelijkertijd word je daar ook sterk van.

Wat ben je na je studie gaan doen? Was het moeilijk om aan de bak te komen?
Ik dans sinds augustus 2010 bij Introdans in Arnhem. Voordat ik bij Introdans werd aangenomen heb ik gelukkig niet heel veel audities gedaan. Introdans is een repertoire gezelschap en presenteert moderne balletvoorstellingen binnen verschillende thema’s. Wat me erg aanspreekt, is dat ik er de kans krijg om met veel verschillende choreografen te werken. Zij creeren balletten waarin klassieke elementen gecombineerd worden met moderne technieken.

Hoe typeer je jezelf als danser?
Als een neoklassieke danseres. Ik hoop me nog meer te kunnen ontwikkelen op modern dansgebied.

Waar haal je je inspiratie vandaan?
Uit de dansers om me heen, choreografen met wie ik mag werken of waar ik stukken van dans. Het dansen op toneel voor een zaal en door het zien van voorstellingen.

Wie zijn je grote voorbeelden?
Er zijn genoeg prachtige dansers die mij inspireren als ik ze zie dansen, maar ik heb nooit specifieke grote voorbeelden gehad.

Wat zijn hoogte- en dieptepunten in je dansloopbaan tot nog toe?
Een hoogtepunt voor mij was dat ik in 2007 een studiebeurs van Dansersfonds ’79 heb gewonnen. We moesten met alle laatstejaars van de vooropleiding een balletles doen samen met de dansopleidingen van Den Haag, Rotterdam en Arnhem voor de jury van het Dansersfonds. Uiteindelijk heb ik samen met drie anderen de beurs gewonnen. Met de beurs heb ik in Boedapest twee weken een zomercursus gedaan. Een ander hoogtepunt is de aanmoedigingsprijs die ik een paar weken geleden uitgereikt heb gekregen van Dansersfonds ’79. Het is een geweldige stimulans voor mij om te weten dat ik ben opgemerkt tijdens het Holland Dance Festival vorig jaar, waarin ik stukken van Hans van Manen en Jirˇi Kylian danste, en dat de jury van het Dansersfonds, dat bestaat uit hele grote namen uit de danswereld, zoals Alexandra Radius en Han Ebbelaar, potentie in mij zag als danseres. Dieptepunten heb ik nog niet echt meegemaakt. Ik heb nog nooit hele heftige blessures gehad. Ik hoop dat het zo blijft!

Wat betekent dans voor je?
Sinds mijn negende staat mijn hele leven in het teken van de dans. Het is mijn leven.

Is er nog leven naast de dans?
Niet echt. Als professioneel danser geef je veel van je ‘normale’ leven op en moet je veel investeren. Daar tegenover staat dat je er ook heel veel voor terugkrijgt.

Dit artikel is eerder verschenen in Dans Magazine nr 6 2010