ZOUT van het moderne dansgezelschap Conny Janssen Danst is terug in de theaters. In ZOUT zoekt een groep mannen verbondenheid en veiligheid bij elkaar. Ze zijn bang voor het onverwachte en daarom houden ze vast aan het bekende, aan de groep. De mannen schikken zich aan de codes van het collectief en proberen zo hun bestaan in stand te houden.

Toch ontstaan er barsten, omdat er ook behoefte is aan vrijheid en eigenheid. Er wordt een balans gezocht tussen uniek zijn en bij de groep blijven horen. Dit wordt vrij letterlijk uitgebeeld. Eerst bewegen de mannen zich als een groep over het podium, elkaar vasthoudend en voortduwend. Ze proberen elkaar te helpen om de groep compleet te houden, maar uiteindelijk ontstaan er gaten en ruimte voor het individu.

Ook in het decor is de overgang van ordelijkheid en veiligheid naar chaos te zien. In het begin zijn op het podium nette schuine rijen gevormd van vele papierproppen, wat doet denken aan een akkerland. De dansers houden zich aanvankelijk aan die paden, maar op een gegeven moment is het hele podium bezaait met proppen en nog later doet het meer denken aan een berglandschap. De dansers vallen op de hopen papier, duiken erin, verbergen zich eronder en creëren met hun lichaam de ruimte die ze nodig hebben op het podium om te dansen. De papierproppen zijn multifunctioneel, want er wordt ook de nodige humor en geluid mee gecreëerd. De geluiden die ontstaan door het verschuiven doen denken aan zee of water en zijn een leuke aanvulling op de muziek van Anne Soldaat.

Soldaat is een singer-songwriter en één van de beste gitaristen van de Nederlandse popscene. Zijn muziek zorgt samen met de figuren die op het achterscherm ontstaan door het licht voor een bijzondere sfeer. Soldaat componeerde de muziek speciaal voor de voorstelling samen met Michel Banabila en hij brengt zowel kleine, melancholische nummers met zang als instrumentale rocknummers ten gehore. Het is mooi om te zien dat de muzikant niet de hele tijd op zijn plek achterop het podium blijft zitten, maar dat er juist samenspel is tussen de gitarist en de dansers. Het is duidelijk dat de muziek deels tijdens de repetities is ontstaan, want de dans en muziek sluiten vaak op elkaar aan.

In de dans is de stijl van choreografe Conny Janssen zeer herkenbaar. De choreografie is fysiek en beeldend. Net als in de muziek is ook in de dans het verschil tussen klein en groot waarneembaar. Kleine, schokkende bewegingen zijn relatief veel aanwezig. Soundscapes gecombineerd met lichtflitsen zorgen voor plotselinge onderbrekingen en tijdelijke bevriezing van de bewegingen.

In 2011, toen de voorstelling voor het eerst door Nederland toerde, kreeg ZOUT lovende recensies en waren de zalen keer op keer uitverkocht. Deze zaterdagavond (9 maart) zit de zaal in Drachten maar halfvol en dat is eigenlijk jammer. ZOUT is namelijk bijzonder genoeg om die aandacht weer te verdienen.

De voorstelling is in maart en april nog te zien in diverse theaters in ons land. De speellijst is te vinden op de website van Conny Janssen Danst.

Foto's: Leo van Velzen