Onderzoekers van de Universiteit Gent deden een studie naar de invloed van lichaamsbeweging op de perceptie van muziek door kinderen. Daaruit bleek onder meer dat muzikale betekenisgeving bij kinderen kan ontwikkelen via lichaamsbeweging.

Onderzoek door musicologen

Het onderzoek is uitgevoerd door musicologen Pieter-Jan Maes en Marc Leman aan het IPEM (Institute for Psychoaccoustics and Electronic Music) van de Universiteit Gent. Tijdens dit onderzoek werden twee groepen kinderen verschillende danschoreografieën aangeleerd op dezelfde muziek. De ene groep leerde bewegingen die blijheid uitdrukken, terwijl de andere groep een choreografie instudeerde met droevige bewegingen.

Sterke associatie met bewegingen

Door de choreografieën herhaaldelijk op dezelfde muziek te oefenen, kreeg de muziek voor de kinderen een sterke associatie met de bewegingen. Later moesten de kinderen weer naar de muziek luisteren, en werd aan hun gevraagd welke woorden volgens hen pasten bij de muziek. Deze woorden werden aangegeven met een reeks schalen die elk bestonden uit twee adjectieven; één die overeenkwam met blijheid en de andere met droevigheid.

Hieruit bleek dat kinderen die de droevige choreografie tijdens de muziek hadden beoefend zich meer aangetrokken voelden tot de droevige adjectieven. Hetzelfde gold voor de blije choreografie in combinatie met de blije adjectieven. Deze resultaten tonen aan dat lichaamsbeweging een rol speelt bij de perceptie van muziek.

Muziekeducatieve aanpak

Volgens de onderzoekers pleiten deze resultaten voor een muziekeducatieve aanpak waarin kinderen actief participeren. De sociale interactie die voortkomt uit deze aanpak zou naast de muzikale ontwikkeling ook de algemene ontwikkeling van kinderen stimuleren.

De volledige resultaten van het onderzoek zijn gepubliceerd in het vaktijdschrift PLoS ONE. Lees het betreffende artikel op de website van het tijdschrift.