Voor de laatste keer speelde de dans-, theatervoorstelling Rausch van regisseur Falk Richter en choreografe Anouk van Dijk. In samenwerking met het Düsseldorfer Schauspielhaus maakten zij in Duitsland een voorstelling waarin de twee theaterdisciplines een mooie en spannende synthese aangingen. Met schreeuwerige monologen en een bescheiden hoeveelheid dans neemt Anouk van Dijk afscheid van Nederland.

Als in een wachtruimte staan enkele zwarte banken met de ruggen tegen elkaar opgesteld. Vier acteurs nemen een aanloop, vallen en glijden. Met adembenemende vaart en soeplese zwiepen de dansers over elkaar heen om voor een moment balancerend op de leunig zich in volle vrijheid te laten vallen. Onder het oorverdovende snoeiwerk van electronische muziek, creert de Australische muzikant Ben Frost een wereld van adrenaline en energie en blijft het dynamische toneelbeeld verrassen en veranderen. Het is een bijzondere en zeer natuurlijke fusie geworden waarin beweging, dans en muziek naadloos in elkaar overvloeien.

'I love you!', 'I love you more!'. Manisch lachend smijten en schreeuwen een man en vrouw elkaar de liefde toe. Verstoorde pogingen tot contact wisselen zich af. Relaties lopen op de klippen door geflipte therapeuten en facebook is de wereld van schijnrelaties. In Rausch geeft Falk Richter de huidige maatschappij en haar jonge volwassenen vechtlustige en tegelijkertijd wanhopige vormen. De leegheid, eenzaamheid en het onvermogen om contact te leggen krijgen gestalte in absurdistische en humoristische, scenes over facebook, occupy en de crisis, die verstekt blijven van subtiel toneelspel. Beide kunstenaars vinden elkaar in hun interesse voor het individu in het politieke en economische systeem.

Maar het werk van Anouk blijft op de achtergrond en het moment waarin ook dans een statement maakt blijft uit.  Bescheiden vult zij het toneelbeeld met vrije bewegingen van vallen draaien en glijden. De dansers krijgen maar weinig de ruimte om zich te onderscheiden met hun vliegende dans en tornados van enerigie. Met sporadisch groepsstukken van zeer korte duur komt rust, helderheid en kracht niettemin prachtige samen in een solo van een mannelijke danser. Anouks countertechniek wordt hier verbonden met kracht en zachte gecontroleerdheid, wat smaakt naar meer.

Deze keer werd niet alleen de tour van Rausch afgesloten, maar ook de carriere van Anouk van Dijk in Nederland. Vanaf nu is de choreografe die onder de moderne danstechniek 'countertechniek' ontwikkelde en vele spannende werken maakte, te vinden in Australie. Met een lang aanhoudend applaus nam het Nederlandse publiek, studenten, en theater- en dansprofessionals afscheid van deze ambiteuze choreografe die onlangs nog de prestigieuse Gouden Zwaan, VSCD dansprijs, voor haar werk ontving.