Programma A van het Nederlands Dans Theater 2
In het gefragmenteerde Programma A, gedanst door het Nederlands Dans Theater 2, staan meesters Jiři Kylián en Hans van Manen naast twee jonge, maar zeker niet onervaren makers. Choreografen Andrea Miller, artistiek directeur Gallim Dance in Brooklyn, en Douglas Lee, ex-hoofddanser van het Stuttgart Ballet, maakten voor het gezelschap ieder een kort nieuw werk met pit.
Het is gemakkelijk inkomen met het openingsstuk Sleepless van Jiri Kylian, dat hij in 2004 maakte voor NDT 2. Uit een witte wand schuift op ogenschijnlijk onmogelijke wijze een hoofd weg van de bijbehorende handen en laat de schaduw van een danseres een flexibel zeil bewegen. In duetten vloeien de dansers organisch in elkaar over tot een verstilling, om direct weer op te lossen in een oneindige bewegingsstroom. Jiri creëert met zijn fluisterende dans en geniale decor, geïnspireerd door de incisies in het schildersdoek van Lucio Fontana, feilloos zijn magische werelden, maar lijken alleen de jonge dansers van het eerste duet het technisch volwassen materiaal echt meester te zijn.
Het tweede stuk van Programma A,Simple Things (2001) van Hans van Manen, straalt van zekerheid. Op een donkerblauwe vloer maken twee mannen heldere lijnen en krachtige vormen met hun armen op vrolijke accordionmuziek. De vrouwen lijken door hun afgewende blikken en ontwijkende bewegingen een minder positieve rol toebedeeld te zijn. Van Manens vermenging van klassiek ballet en jazz dans is veertig jaar later alleen niet meer zo spannend. Toch blijft zijn persoonlijke en zeer scherpe blik op de man-vrouw en man-man relatie, ondanks de verouderde stijl, prikkelen.
De twee jonge choreografen Andrea Miller en Douglas Lee vormen de spannende noot van Programma A. Beiden zijn jong en hebben een interessante en uiteenlopende achtergrond. Andrea Miller (1982) komt met een fris en lichte bewegingsstijl in een absurdistisch maar betekenisvol werk, In Medias Res. Een jongen in een korte broek en shirt loopt tegen de houten zijwand op en probeert zijn gek knakkende lichaam met doorgestrekte ellebogen en knieën in beweging te krijgen. Hard ploft een danser in de kunststof aarde wal. Met mime, tekst en een klein beetje dans vertolken vier jonge dansers ieder een herkenbaar verhaal over hun gevecht met zichzelf en hun omgeving. Choreograaf Douglas Lee (1977) zet daartegenover een toegankelijk werk dat zich onderscheidt door een continue spannende bewegingsstroom en complexe trio's. Het theatrale stuk Legion krijgt vorm door een decor van grote filmsetlampen waar- de zes dansers onder heen en terug bewegen, zich in een beweging draaien en er uit. Het materiaal is niet vernieuwend maar het wordt pittig en naadloos uitgevoerd door de dansers van NDT 2.
Het Nederlands Dans Theater profileert zich minder sterk met het ontbreken van een echte titel of uitdagende programmasamenstellingen. Met vier stukken van maximaal 25 minuten is het een toegankelijke en gevarieerde voorstelling van korte dansfragmenten. Alleen het werk van Andrea Miller valt op met haar absurdistische en scherp gefragmenteerde danstheater en is een vreemde maar verfrissende eend in de bijt tussen de moderne dans van de drie mannen.
Nederlands Dans Theater 2 l PROGRAMMA A
Jiři Kylián l Sleepless
Hans van Manen l Simple Things
Andrea Miller l In Medias Res
Douglas Lee l Legion
Gezien door Charlotte Schultz
