Hans van Manen (Nieuwer-Amstel, 11 juli 1932) is danser, choreograaf en fotograaf. Hij begint zijn carrière als toneelkapper bij grimeurbedrijf Herman Michels, maar al gauw neemt hij balletlessen bij Sonia Gaskell. In 1951 neemt zij hem op in haar Ballet Recital II. In 1952 stapt hij over naar Ballet van de Nederlandse Opera, onder leiding van Françoise Adret, waar hij in 1957 zijn eerste ballet Feestgericht choreografeert. Vanaf 1961 werkt Van Manen afwisselend als vaste choreograaf bij het Nederlands Dans Theater en Het Nationale Ballet. Bij het NDT is hij van 1961 t/m 1971 artistiek leider. Sinds 2005 is hij verbonden aan Het Nationale Ballet. Daarnaast voert Introdans enkele van zijn balletten uit.

Bron: De Theaterencyclopedie

In de jaren '60 behoort Van Manen tot dé grote dansvernieuwers in Nederland, die ook internationaal bekend is. Zijn choreografieën bij het NDT (bijv. Solo for Voice I, Metaforen) worden gekenmerkt door klassieke ballettechnieken gecombineerd met moderne danstechnieken en jazz dans. Karakteristiek voor Van Manen is de inzet van alledaagse bewegingen, eigentijdse muziek, humor en een bewuste kijkrichting van de danser, die de danser een menselijke dimensie geeft. De eenvoud en helderheid van zijn choreografieën leveren hem de bijnaam 'Mondriaan van de dans' op. Bij Het Nationale Ballet wordt Van Manens dansstijl klassieker, maar ook hier blijft hij experimenteren in balletten als Twilight en het videoballet Live.

In het buitenland voeren verschillende gezelschappen zijn balletten uit, waaronder het Stuttgart Ballett, Berliner Staatsoper, National Ballet of Canada, en het gezelschap van Alvin Ailey. Van Manen werkte met dansers als Han Ebbelaar, Alexandra Radius en Amanda Beck en met internationale dansers als Natalia Makarova en Rudolf Nureyev en in Nederland met de decor- en kostuumontwerpers Nicolaas Wijnberg, Jan van der Wal en Jean-Paul Vroom.

Daarnaast is Van Manen ook fotograaf. Zijn werk wordt internationaal tentoongesteld, waaronder de tentoonstelling Dance has my faces uit 1985 in het Centre Pompidou in Parijs. Hans van Manen is vele malen onderscheiden, o.a. in 1991 met de Sonia Gaskellprijs voor zijn hele oeuvre en de Choreografieprijs van de VSCD voor zijn ballet Two bij het NDT, in 1993 met de prestigieuze Deutsche Tanzpreis, in 2000 met de Erasmusprijs voor zijn bijzondere verdiensten voor de Nederlandse dans en in 2005 met de Benois de la Danse voor Lifetime Achievement en de Grand Pas Award. In 2007 wordt hij ter gelegenheid van zijn 75e verjaardag bevorderd tot Commandeur in de Orde van de Nederlandse Leeuw, ondermeer vanwege zijn genialiteit.

• Voor een overzicht van alle voorstellingen van danser Hans van Manen zie: Alle voorstellingen van Hans van Manen
• Voor een overzicht van alle voorstellingen van choreograaf Hans van Manen zie: Choreografie Hans van Manen.
• Meer weten over andere dansvoorstellingen, dansers en choreografen, neem een kijkje in de Theaterencyclopedie