Foto: Ahmed El Gendy door Thomas Lenden

In het laatste weekend van januari 2025 is het weer tijd voor het Rooms Performance Festival. Verwacht fris theater, schurende dans, een culinaire performance, kinetisch textiel, intiem activisme en nog veel meer. Je dagpas geeft toegang tot een hele dag met zes performances.

Tentoontstelling

Als bezoeker van Rooms krijg je bovendien de allereerste preview van Vultures & Fireflies, die in de lente officiëel zal openen. Een huisvullende tentoonstelling vanuit het perspectief van de uitgestrekte arbeiderswijk Nezahualcóyotl, een voorstad van Mexico-Stad, door de kunstenaar Alejandro Galván.

Totem - Sofie Kramer

In deze extatische paaldanstrip wordt de paal een heilig object, een poort naar een andere wereld waar aloude wijsheden verscholen liggen. Het onbeweeglijke stuk staal wordt tot leven gewekt en krijgt rituele eigenschappen toegekend, terwijl het speelt met de clichés van paaldansen en de verwachtingen van het publiek. Een futu-feministische reis die vragen oproept over onze verbondenheid met technologie en de relatie onderzoekt tussen controle en intuïtie. 

Sofie Kramer (1990, Nederland) is theatermaker, performer, schrijver en paaldanseres. Ze liep stage bij Orkater, volgde dansworkshops bij Nicole Beutler en Peeping Tom en werkte onder andere samen met choreografen als Guilherme Miotto en Jens van Daele. Sinds dit jaar wordt ze ondersteund door ViaZuid en Podium Bloos.

i feel you like the moon feels the earth - Ahmed El Gendy

In het project Zero Encounters bracht Ahmed 24 uur in volledige stilte door met zes verschillende vreemden. Elke vreemdeling bepaalde hoe ze de dag zouden doorbrengen, terwijl Ahmed hen zwijgend volgde, waarbij hun relatie zich ontwikkelde door nabijheid en tijd in plaats van woorden. i feel you like the moon feels the earth geeft deze intieme ervaring weer uit herinnering, van simpelweg samen zijn en de ruimte delen als één geheel.

Ahmed El Gendy (1987, Caïro) (die/hij) is een Egyptisch-Nederlandse kunstenaar die thema’s als autonomie, saamhorigheid en verstrengeling verkent. Hun werk, dat zich uitstrekt over video, tekst en performance, werd eerder gepresenteerd op de Mediterranea Biënnale (Italië) en op het Festifreak International Festival for Independent Cinema (Argentinië).

Distances - Amparo González Sola

Door in te gaan op de complexiteit van empathie en gedeelde ervaring, stelt Distances de vraag hoe we echt kunnen aanvoelen wat anderen doormaken, zelfs als we gescheiden zijn door grote afstanden, zowel fysiek als emotioneel. Met choreografie creëert de voorstelling ruimte tussen de dansers en het publiek, waardoor de verborgen lasten die iedereen draagt, zichtbaar worden. Door zich te richten op gebaren, nodigt het werk ons uit om de dynamiek van een blik, afstand en nabijheid opnieuw te overdenken en over wat het betekent om getuige te zijn.

Het werk van Amparo González Sola (1984, Argentinië) (zij/haar) omvat dans, choreografie en participatieve projecten, en is beïnvloed door feministisch activisme en haar ervaring met migratie. Eerdere werken zijn onder andere The conspiracy of forms (2023) en If every rock is a hole (2022), gepresenteerd op het SPRING Performing Arts Festival, en het participatieve project Exploring Reciprocity (2019-2023). Vanaf 2025 is ze artist in residence bij Dansateliers.

Distances is onderdeel van het werk While taking shape, dat in mei 2025 in première zal gaan op het SPRING Performing Arts Festival.

Backspace - Tabor Idema

Sinds hun veertiende leeft Tabor met een rugkromming van 42 graden, ontstaan vanuit een periode waarin veel spanning zich in diens lichaam heeft opgeslagen. In Backspace onderzoekt hen de manieren waarop men trauma’s kan verdragen en graaft hen in het verleden hopende het heden te helen. Wat gebeurt er als er ruimte wordt gegeven aan de spanningen uit het verleden? Welke verborgen oude pijn komt naar boven? Het lichaam luistert en blijft openstaan voor alles wat het lange tijd heeft gedragen. 

Tabor Idema (1999, Nederland) (die, hen) maakt persoonlijke, provocerende performances vanuit een integere zoektocht naar onbevangenheid. Diens simpele maar scherpe beeldtaal vormt zich naar de architectuur van de ruimtes waarin hen speelt. Zo worden locaties medespelers waarmee hen samen poëtische slapstick creëert.

The Moon in Your Mouth - Samah Hijawi 

Terwijl we getuige zijn van het gewelddadige verdwijnen van enkele van de oudste culturen ter wereld, stelt Samah de vraag: Welke gemeenschappen van planten en andere wezens verdwijnen er, naast het verlies op menselijk niveau? Welke banden en tradities gaan verloren, en welke verhalen uit het verleden kunnen we nog doorgeven aan de toekomst?

Samah Hijawi is een multimedia-kunstenaar die momenteel oude en hedendaagse voedselkosmologieën onderzoekt. Op basis van haar onderzoek naar landbouwpraktijken oude kosmologieën verkent ze wat we uit het verleden kunnen leren om een toekomst vol verbonden relaties vorm te geven. Samah nodigt ons uit om olijven te proeven en daarbij de energie van Saturnus te voelen, terwijl we de steeds veranderende gezichten van de Goden om ons heen volgen.

AIR 1 – 135 m3 of sound -  Jasmine Karimova en Johannes Offerhaus

AIR 1 is een performatieve installatie van Jasmine Karimova en Johannes Offerhaus. In de debuutsamenwerking van dit duo vloeien hun respectieve disciplines samen tot één geheel. Het werk onderzoekt de letterlijke eindigheid van lucht. Lucht die wordt gedeeld en uitgewisseld tussen het publiek, de performers, de ruimte en het orgel. Een voorstelling waarin het verlangen van de toeschouwers om te luisteren, te ervaren en zich in te zetten, hen uiteindelijk zal brengen tot een bewuste, ingrijpende beslissing…

Jasmine Karimova (1998) is een Tajik-Australische componist en performer, gevestigd in Nederland, waar zij de master Compositie volgt aan het Conservatorium van Amsterdam. Als organist verkent haar werk de dualiteit van kracht en kwetsbaarheid, door de combinatie van stem en instrument. Ze opende drie jaar op rij het International Organ Symposium in Amsterdam. Karimova trad op in venues zoals het Muziekgebouw en het Olympisch Stadion in Moskou, en werkte samen met ensembles zoals het Nederlands Kamerorkest. Recente interdisciplinaire projecten zijn de korte film FIFU, het kinderstuk Mia en de Leeuw en de multimediale creatie The Whale.

ZELT is een designstudio opgericht door Johannes Offerhaus (1993, the Netherlands). De studio bedenkt, ontwerpt en bouwt kinetische textiele ruimtes en structuren die zich ontvouwen tot paviljoens, tenten en architectonische vormen. Hun creaties omvatten zowel intieme ruimtes in het dagelijks leven als scenografie voor theater en film. ZELT heeft ook uitgebreid samengewerkt binnen de podiumkunsten, waarbij er decors en kostuums zijn ontworpen voor producties zoals Papillon (Philharmonie Luxembourg) en de dansfilm La Nostra Terra. Offerhaus begon zijn carrière in de mode en richtte zich aanvankelijk op kinetische couturestukken, voordat hij overstapte naar grotere kinetische installaties. Zijn autonome werk leverde hem de Frans Molenaar Couture Award en een Dutch Design Award op.

Ga voor meer informatie naar de website.