Auteur: Rozemarijn Schouwenaar 
Foto's: Rinie Bleeker

De geliefde en toegewijde dansdocent, coach en choreograaf John Wooter is 23 augustus jl. overleden aan een hartstilstand na een periode van ziekte.

Onze eerste ontmoeting was tijdens een bijeenkomst op de Fontys Dansacademie over de geschiedenis van hiphopdans. In de ruimte zat hij op een tafel omringt door zijn studenten, niet zoals de andere docenten tussen het publiek. Met een grote glimlach luisterde hij stil. Zo stil dat ik na afloop naar hem toeliep om hem wat vragen te stellen. Hij straalde een veelomvattende wijsheid uit. Ik dacht: he owns this place.

John was een veelgevraagd docent, iedereen wilde met hem werken. Bij onder meer de SKVR, het Albeda College, de Amsterdamse Hogeschool voor de Kunsten, ArtEZ en Fontys zette hij zich in voor jong danstalent.

Als choreograaf bewees hij zich in verschillende producties van Cosmic Illusion, de dansmusical Jeans en de door hem bedachte musical Faya (1995), een Surinaamse liefdesgeschiedenis tegen de achtergrond van de onafhankelijkheid en decembermoorden.

Faya is vuur, dat brandt in mij
Reinigend vuur dat alles verteert
Het heilige vuur
Faya is brand in bloed en hart
Winti Faya Lobi A Yilli
Faya is Puur

(songtekst uit Faya de musical)

Tijdens zijn opleiding bij Fontys, Codarts en de Mudra-school van Maurice Béjart kreeg John Wooter les in de academische stijlen klassiek, jazz, modern en folklore. Die probeerde hij gedurende zijn carrière steeds meer te verbinden met ‘dansen van de straat’ als breakdance en hiphop. In 2006 organiseerde hij in Rotterdam het Nederlandse Urban Dance Concours voor dansers met een ‘urban’ specialisme in combinatie met klassieke en moderne danstechnieken. In 2010 deed hij het artistiek onderzoek Hombre naar de fusie tussen academische dans en straatgerelateerde dansstijlen. Dit mondde uit in de danstheaterproductie Get On The Good Food (2012). Het jaar erop ontwikkelde hij met Jonas Frey bij ArtEZ de danstraining en methodiek Physical Dynamics, voor de conditionering van ‘het nieuwe danslijf’.

‘Het perfecte plaatje bestaat niet. Een ideale danser is iemand die in staat is elke dag zijn/haar wereld met een open mind te bevragen. Ontdekking is hierbij de sleutel naar nieuwe en spannende ontmoetingen. Het gaat erom dat je durft los te laten om het nieuwe binnen te laten. Door je eigen bevinding constant te blijven oefenen ontstaat er vanzelf persoonlijke perfectie.’

(John Wooter in ‘Bij Physical Dynamics gaan lichaam en geest hand in hand’, Kunstfactor 2014)

In de werkwijze van Physical Dynamics hanteerde John een sociaal-constructivistische aanpak: de wijze waarop de leerling wenst te leren staat daarbij centraal. Leerlingen verwerven kennis en vaardigheden zelf en leren door nieuwe informatie te verbinden aan wat ze al weten. Daarnaast hanteerde hij het principe Each One Teach One uit de hiphopcultuur, waar je van elkaar leert (peer to peer education).

Nieuwe generatie dansmakers

Bovenal was John Wooter een didactische pionier met de juiste balans tussen hoofd en hart. Betrokken bij het ontstaan van het HipHopHuis in Rotterdam, Nederlands eerste mbo‑dansopleiding aan het Albeda College en de 5 O'Clock Class in Amsterdam, was John steeds op de juiste plaats op het juiste moment. Als talentontwikkelaar coachte hij veel jonge dansers die buiten het systeem dreigden te vallen. Die een andere culturele achtergrond hadden en moeite hadden door te groeien naar een dansopleiding.

Hij heeft de weg gewezen aan performers als Stanley Burleson en Farida Nabibaks en een nieuwe generatie dansmakers als Dalton Jansen. Daarnaast was hij van onschatbare waarde voor het amateurdansveld.

Afscheidsfilmpje

Rozemarijn Schouwenaar is specialist cultuureducatie bij het LKCA.
Met dank aan Jocelyn Bergland.