Isadora Duncan, ook wel ‘moeder van de moderne dans’ genoemd, heeft een grote bijdrage geleverd aan de ontwikkeling van dans. Haar manier van bewegen en het verwerpen van de strenge regels van het klassieke ballet hebben onder andere de basis gevormd voor de moderne dans.

Isadora Duncan

Isadora Duncan (1877-1927) was de pionier van de moderne dans. Ze doorbrak de conservatieve regels van ballet en wist de harten van het publiek te veroveren met haar dans vanuit improvisatie en emotie.

Als kind verwierp ze de regels van de klassieke balletstijl en baseerde haar dans op natuurlijke ritmes en bewegingen. Ze gaf les op de muziekschool van haar moeder, ondanks dat ze geen klassiek getrainde ballerina was. Voordat ze op 21-jarige leeftijd vertrok naar Engeland, woonde ze een tijdje in Chicago en New York.  

Eenmaal aangekomen in Engeland, bestudeerde ze de Griekse oudheid. Ze verdiepte zich in oude rituelen, dans, natuur en het lichaam. De kennis die ze opdeed, inspireerde haar, waardoor ze haar bewegingstaal steeds meer hierop ging baseren. Dit kunnen we nu ook terugvinden in haar eigen ideologie rondom dans en performance.  

Tijdens haar verblijf in Engeland werd ze uitgenodigd door een bekende actrice om een feest bij te wonen. Tijdens dit feest, met vooral veel elite, danste ze haar eigen choreografie. Bewegingen vanuit complete vrijheid werden op blote voeten uitgevoerd. Haar haren waren los en zo ook haar kleding. Dit was niet wat de menigte gewend was en niet iedereen was hiervan onder de indruk. Desalniettemin was haar voorstelling een groot succes! 

Het klassieke ballet werd in die tijd steeds minder populair en het duurde niet lang voordat Duncan beroemd werd in heel Europa om haar unieke manier van bewegen. Ze werd gezien als een bosnimf, door haar zwierende en lichte bewegingen. Tijdens haar tour in 1905 maakte ze grote indruk op choreograaf Michel Fokine, Serge Diagilev, artistiek leider van Ballets Russes. Door invloed van hen toerde Duncan wereldwijd. In Duitsland, Rusland en de Verenigde Staten richtte ze haar eigen dansscholen op. Helaas bestaan die niet meer. 

Het overlijden van haar kinderen was een tragisch gebeuren, net zoals haar eigen sterven. De auto waarin zij, haar twee kinderen en de oppas reden in Parijs kwam terecht in de Seine. Haar kinderen en de oppas overleefde het niet. Jaren later kwam zij weer in een auto-ongeluk. Dit keer was het haar lange sjaal die vast kwam te zitten in de velgen van een andere auto tijdens het rijden, waardoor ze werd gewurgd. 

In ditzelfde jaar kwam haar autobiografie, My Life, uit. Na haar overlijden zijn er veel films gemaakt en boeken geschreven over haar en haar kunst. 

Bekijk hier hoe Isadora Duncan bewoog: 

In 1980 is The Isadora Duncan Dance Foundation (IDDF) opgericht in New York. De missie van deze organisatie is om de visie van Isadora Duncan voort te zetten en de wereld te herinneren aan wat voor impact zij heeft gehad op de danswereld. Dit doen ze door middel van voorstellingen, maar ook door de toekomstige generatie dansers te activeren en hen over haar en haar ideologie te leren.