Van 20 tot en met 22 september vindt de eerste editie van FALL4DANCE plaats. Dit dansfestival wordt georganiseerd door ICKamsterdam, Het Nationale Ballet, Frascati, Stadsschouwburg Amsterdam en Het Muziektheater en biedt een weekend vol dansvoorstellingen, van klassiek tot modern.

Tijdens het weekend zijn vijf verschillende gezelschappen op vijf Amsterdamse podia te zien. Zo kun je in Frascati choreograaf Jan Martens aanschouwen, in Het Muziektheater zie je Corps van Het Nationale Ballet en in de Stadsschouwburg kun je genieten van de acht uur durende voorstelling Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was van Jan Fabre.Als afsluiting zijn er op zondag 22 september allerlei voorstellingen en dansfilms te bekijken, en natuurlijk een eindfeest waar iedereen mag dansen. Kijk in de agenda van Dans Magazine voor het volledige programma van FALL4DANCE. Voor meer informatie en kaartverkoop kun je terecht op de website van Stadsschouwburg Amsterdam.

Korte toelichting per voorstelling

CORPSHet Nationale Ballet met choreografieën van Hans van Manen, Michel Fokine en Emio Greco I Pieter C. ScholtenEen groot, klassiek balletgezelschap kan niet functioneren zonder corps de ballet. Het Nationaal Ballet toont met Corps het werk van drie heel verschillende choreografen die zich in de loop van de tijd door de kracht van de groep hebben laten inspireren. Peter Leung & Matthew Pawlicki – SinclairHet Nationale Ballet & Further LabelzDoorlopende choreografie in Frascati 3 door twee jonge dansers van Het Nationale Ballet.THIS IS CONCRETEJefta van Dinther & Thiago GranatoTussen tuimelende schaduwen en duizelingwekkende beats dansen twee mannen. Hun intieme duet is als een trip: traag, vloeiend, intens en aangenaam out of focus. Dansen wordt vrijen, praten wordt eten, symbiose wordt parasiteren. Jefta van Dinther en Thiago Granato rekken de tijd op en scheppen ruimte om te proeven aan wat vluchtig is en snel weer verglijdt.HET IS THEATER ZOALS TE VERWACHTEN EN TE VOORZIEN WASTroubleyn/ Jan FabreFabre's roemruchte Het is theater zoals te verwachten en te voorzien was is dertig jaar na de première weer terug. Het is alles behalve 'zoals te verwachten en te voorzien'. Natuurlijk niet! Dit is Jan Fabre: het Belgische enfant terrible van de kunst, wereldberucht, de eerste levende kunstenaar die in het Louvre mocht exposeren. In 1982 was Het is theater (...) "een bom onder het zitvlees van het theaterbestel." Eén van zijn eerste, en radicaalste, werken, meer performance dan klassiek theater, waarmee hij de fundamenten voor een nieuwe soort theater legde.DIALOGUE (BIS & LA BÊTE)Frascati Producties/ Jan Martens (gastkunstenaar ICKamsterdam)Vorig jaar maakte de jonge choreograaf Jan Martens bij Frascati Producties Bis, een innemende en indringende solo voor en met de zestigjarige Truus Bronkhorst over opnieuw beginnen, doorgaan en niet opgeven. Vervolgens maakte hij La bête, een solo voor en met de 23-jarige Vlaamse actrice Joke Emmers, waarin een vrouw zich ritmisch met lichaam en stem door een lied worstelt. Beide solo’s geven een onverbloemde, nietsontziende en tegelijk liefdevolle blik op een mens en openen de ogen voor onconventionele schoonheid en virtuositeit.ONE ON ONE - Nicole BeutlerVoorstelling gemaakt door Nicole Beutler op uitnodiging van de opleiding moderne theaterdans (AHK) met 17 eerstejaars studenten. Ruimtelijkheid, verschuivingen van patronen en de fysieke dialoog tussen twee danspartners vormen de leidraadVERGE – Ted BrandsenEen nieuwe choreografie Verge gemaakt door Ted Brandsen (artistiek leider Het Nationaal Ballet) ging op 30 april in Toronto in première en werd gedanst door de afstuderende dansers van de Nationale Balletacademie Nancy Burer, Jessica Xuan, Nathan Brhane en Daniel Montero. Deze vier dansers zijn vanaf dit jaar te bewonderen in de Junior Company van Het Nationale Ballet. SOLO FOR TIM 12:00 – Tim Persent, Ann Van den BroekHolland Dance Festival in coproductie met Leine & Roebana en Ward/warD dans Tim Persent Choreografie Ann Van den BroekROCCO (trailerversie) – Emio Greco I Pieter C. ScholtenIn ROCCO worden dansers boksers en boksers worden dansers. In een boksring dagen ze elkaar uit met rake stoten, snel voetenwerk en virtuoze tactieken.  De dansers vertegenwoordigen de broederliefde in al zijn facetten: het goede en het kwade, de duivel en de engel, het androgyne en het incestueuze. Kaïn en Abel, Romulus en Remus, Laurel en Hardy. Geïnspireerd op de film van Luchino Visconti: Rocco e i suoi fratelli, worden net als in de film fysieke en psychologische extremen blootgelegd. De intense overgave in de boksscènes uit de film heeft zijn parallel in de lichamelijke toewijding van de dansers.