Op woensdag 3 juni presenteerden de vierdejaars studenten Docent Dans van Codarts Rotterdam hun eindvoorstelling (IN)VISIBLE in Theater Zuidplein Rotterdam. De dansvoorstelling is gecreëerd onder leiding van de afstuderende dansdocenten en bestond uit choreografieën van gastchoreografen en eigen werk van de studenten. De zelfgemaakte choreografieën van de dansdocenten waren geïnspireerd op groepsdynamiek en individualiteit. Hoe kan eigenheid het best geuit worden en wat brengt dit teweeg in een groep? Niet alleen de vierdejaars studenten stonden op het podium, maar ook de eerste- en tweedejaars waren onderdeel van de dansvoorstelling.

Eindvoorstelling Docent Dans Codarts

In een uitverkocht Theater Zuidplein is het een spannende avond voor de afstuderende dansdocenten van Codarts. Dit is de avond waarop zij al hun geleerde technieken en ervaringen op het podium kunnen delen met familie, vrienden, docenten en andere liefhebbers. In de zaal is te merken dat velen komen kijken naar een dierbare die na vier jaar  keihard werken zijn of haar dansopleiding afrond. De sfeer in het theater is goed, positief en net even anders; gespannen en vol verwachting.

De avond wordt geopend door Ingrid Stoepker, hoofd van de bachelor opleiding Docent Dans. In een korte inleiding vertelt zij onder andere dat de studenten zorg hebben gedragen voor alle facetten van de dansvoorstelling: choreografieën, licht, muziek, dansers, kostuums, budget en natuurlijk promotie; het programmaboekje is daar een mooi voorbeeld van. De opleiding Docent Dans van Codarts vindt het belangrijk dat haar studenten naast het overbrengen van dans, ook zichzelf kunnen uiten in dans op het podium, zo vertelt Ingrid Stoepker. Na deze inleiding ben ik extra benieuwd en nieuwsgierig naar wat komen gaat.

Gevarieerde choreografieën Codarts

Aan het begin van de dansvoorstelling presenteren de eerstejaars studenten zichzelf in de choreografie Mindfoolness van gastchoreografe Grace Bellel. In de Mindfoolness zijn de dansers “als radartjes, gedachten in een hoofd”. Ze vlogen van links naar rechts. De groep van tweeëntwintig studenten toont verschillende gedachtenspinsels door middel van moderne dans. Soms in de vorm van hele bewuste, doordachte bewegingen en het andere moment met meeslepende verplaatsingen. Ik ben onder de indruk van de soliste. Ze verschilt van de andere dansers; niet alleen in haar kostuum, maar ook in haar technische dans. Ze heeft een leidende rol die haar naar mijn mening goed past. De tien minuten durende dans is voor mij heel relaxt om naar te kijken. Een fijn begin van de avond.

De tweede choreografie van de avond Perception wordt uitgevoerd door de tweedejaars studenten en is, in samenwerking met hen, gemaakt door choreografe Yordana Rodriquez en hiphop danser en choreograaf Shailesh Bohoran. In deze moderne dans met herkenbare urban invloeden gaan de dansers op zoek naar hun eigen perceptie. “We worden gemakkelijk meegesleurd in wat anderen van ons verlangen, waardoor we vergeten naar onszelf te luisteren en te ontdekken wat wij willen wie we zijn”, zo omschrijft het programmaboekje. Een krachtige dans waarin de klas van achttien dansers wisselt tussen vele formaties en verschillen in bewegingsintensiteit. Ik vond het een verrassende choreografie. Het is niet perse een choreografie die ik hier zou verwachten, waarbij moderne dans en hiphop worden gemixt. Mijn aandacht gaat uit naar de formatiewisselingen. Deze gaan snel, zijn spannend en soms gecompliceerd. De dansers zijn in staat dit vloeiend en onwaarschijnlijk simpel ogend neer te zetten.

Vervolgens was het de beurt aan de elf afstuderende dansdocenten: Tyrone Dikmoet, Jessica Dukker, Noël van Gijzen, Thomas Jacobs, Martine van Leengoed, Merle Popp, Henneke van Ruitenbeek, Yvonne Schellekens, Joek Tijsen, Maxime van Westenbrugge en Sjoerd Wijn. Dit is natuurlijk het moment waarop de mensen in de zaal zitten te wachten. In de choreografie Speechless van Alida Dors, Donna Chittick, Bryan Druiventak en de vierdejaars dansers, zien we de  vierdejaars voor het eerst deze avond op het podium. Gekleed in zwart gesluierde lange tops en blauwe vlammende leggings pakken ze het podium. “Als praten niet meer helpt, wat dan?”, is te lezen in het programmaboekje. Dit thema zien we terug in zoekende, trekkende bewegingen als een gevecht naar een antwoord in moderne dans. Dit is in mijn ogen tot nu toe absoluut de best gedanste choreografie: sterk, technisch en vol emotie. De afstudeerders zijn toch echt wel de sterren van de avond, zoals het hoort!

Dansdocenten in (IN)VISIBLE

Na de pauze is het tijd voor het eigen werk van de afstuderende dansdocenten: (IN)VISIBLE. Ze dansen zelf mee, maar werken ook samen met studenten uit de andere klassen. Het thema eigenheid komt op verschillende manieren tot uiting in de choreografie. Iedere vierdejaars student heeft minimaal één stuk van (IN)VISIBLE zelf gemaakt. Hiermee krijgen ze de kans een eigen stempel te drukken op het grotere geheel. Daarnaast was in veel bewegingen het principe van samengaan en loslaten terug te zien. Zo begint en eindigt de choreografie met alle dansers op het toneel. De elf vierdejaars dansers stappen letterlijk uit de groep en bewegen ieder hun eigen weg door de choreografieën heen. Uiteindelijk komen ze weer samen en worden ze weer onderdeel van de groep. Elke student heeft zijn of haar eigen handtekening laten zien. Door (IN)VISIBLE heen was goed te herkennen wanneer een andere student aan de choreografie had gewerkt, iets wat absoluut niet afdeed aan het totaalbeeld op het podium. Knap werk.

Na een groot, warm applaus en een staande ovatie van de zaal, neemt vierdejaars student Merle het woord. Ze bedankt vol overgave de choreografen, technici, begeleiders en alle betrokkenen voor hun inzet en de fijne samenwerking. Nu wordt ook duidelijk dat de derdejaars studenten die misten als dansers op het podium een grote rol hadden achter de schermen. Waarvoor zij ook oprecht bedankt worden. Alle studenten nemen nog één keer afscheid van de zaal met een paar royale buigingen, waarna het doek sluit en daarachter een luid gejuich losbarst. Alle emoties komen los; de studenten zijn nu dansdocenten!

Codarts Docent Dans studenten geslaagd

Het was een fijne dansavond. Ik vond het mooi om te zien hoe de dansvoorstelling werd opgebouwd. Van jonge, nog kwetsbare eerstejaars studenten aan het begin van de avond tot aan een groep passionele vierdejaars studenten die vol overtuiging (IN)VISIBLE afsloot. De titel en het thema van het eigen werk van de dansers was helder en kwam zichtbaar terug op het podium. Hun boodschap is bij mij overgekomen en werd ook gedurende de avond steeds duidelijker. Verder zag ik in de dansvoorstelling een weerspiegeling van het verloop van een opleiding Docent Dans; daar zijn we begonnen (eerste- en tweedejaars) en dit hebben we nu bereikt (eigen werk vierdejaars). Zo werd vanzelfsprekend zichtbaar wat een progressie de studenten hebben gemaakt. Petje af!