Interview Joanna Fox met GrossDanceCompany Amsterdam, 15.12.2016

Op 18 januari 2017 gaat de dans-theatervoorstelling WHAT DO WE KNOW van GrossDanceCompany in wereldpremière in Theater Bellevue Amsterdam. De actuele lotgevallen van (LGBT-) vluchtelingen en Het Proces van Kafka zijn in aanzet de inspiratiebronnen voor Sagi Gross (choreograaf) en Jeroen Fransen (regisseur). Over parallelle werelden, (gebrek aan) interactie en een liefdeslied.

Op dit moment gaat het maakproces van WHAT DO WE KNOW een laatste en definitieve fase in. Vanuit de dansstudio Belcampo Loft / De Hallen Amsterdam, toont GrossDanceCompany de studioversie van deze dans-theatervoorstelling. Het publiek mag vragen stellen.

Dans drukt parallelle werelden uit

Fransen: Tijdens een lezing in de Balie Amsterdam vertelt een Syrische vluchteling: Het is niet altijd even duidelijk welke besluiten machthebbers nemen. Hierdoor bevond ik me letterlijk van de ene op andere dag in een oorlogssituatie.

Gross: Niet weten welke beslissingen machthebbers nemen en waarom, beslissingen die een allesbepalende invloed hebben op je persoonlijke leven en de gevolgen daarvan, dat alles willen wij graag tonen in: WHAT DO WE KNOW.

Fransen: Kafka beschrijft in Het Proces een vergelijkbare onwerkelijke situatie. Door een besluit van bovenaf, heeft de hoofdfiguur plotseling amper nog invloed op zijn persoonlijk leven. Hij moet noodgedwongen omgaan met een parallelle wereld.

Gross: Indien je als vluchteling erin slaagt de Middellandse zee per boot over te steken, moet je de lange bureaucratische route volgen van asiel aanvragen.

Fransen: Doorgaans is een Azc één grote ruimte verdeeld in kleinere leefruimten. Asielzoekers uit diverse landen, met verschillende achtergronden en leefwijzen, wonen plots onder één dak, in kleine leefruimten en slechts gescheiden door dunne wanden. Hier kun je ook spreken van parallelle werelden die naast elkaar bestaan.

Gross: Deze onwerkelijke situatie in Azc’s en het lange wachten op het verkrijgen van een vluchtelingenstatus, zorgt voor veel stress. Als je homoseksueel bent, kun je het in deze situatie extra moeilijk hebben. Er wordt hier weinig tot niets aan gedaan.

Jeroen en Gross: In WHAT DO WE KNOW proberen wij vooral in essentie de verhalen die wij van vluchtelingen horen, en Kafka’s beschrijving van een parallelle wereld, tot uitdrukking te brengen. Zo geven wij de toeschouwer de ruimte om binnen de context, de voorstelling op persoonlijke wijze te interpreteren.

GrossDanceCompany bestaat uit Physical Script en interactie 

Gross: Onze bewegingstechniek noemen wij Physical Script. In plaats van de standaard benamingen voor bewegingen, gebruiken wij uitdrukkingen die vertaald kunnen worden in fysieke beweging. Wat vertelt het lichaam?

Danser Jeffrey Stuut: Sagi (Gross, red.) geeft ons de bewegingen. Deze staan vast. Elke danser onderzoekt de bijpassende karaktereigenschappen en emoties. Jeroen (Fransen red.) helpt ons daarbij.

Fransen: Ik vind het belangrijk dat de dansers bewust in het moment dansen én denken vanuit hun in het maakproces geconstrueerde personage. Dat ze iets vinden en iets willen van de anderen om zich heen. Dat dit denken impulsen geeft en tot consequenties leidt. Hierbij ben ik geïnspireerd door de acteermethode van o.a. Viola Spolin. Spolin legt de nadruk op authenticiteit, spontaniteit en interactie.

Stuut: Het duet wat ik zojuist danste is een heftige scène. Door te luisteren en te reageren op de emoties van mijn danspartner ontstaat niet alleen interactie tussen de diepere lagen van wat ik als danser denk, voel en ervaar, maar ook met haar, en in reactie hierop ook met de andere dansers en het publiek.

Fransen: En wat wij extra doen: iedere danser kan de volgende dag een andere stemming hebben. Dit nemen wij ook mee in de interactie zodat iedere beweging  betekenis heeft en de dans-theatervoorstelling een extra dimensie toont.

Stuut: Door deze vorm van samenwerking kan ik als danser groeien, kan ik meer zijn dan alleen een technische danser. Het brengt me verder dan wie ik ben als danser en als persoon. Het geeft een diepere betekenis aan wat ik doe.

Gross: Wij merkten dat dit project door de dansers als zeer intens ervaren wordt. Tijdens de repetities vraag ik de dansers hierover iets op te schrijven. Elke week plaatst een hen van een kort verhaal op onze blog: The dancers blog. Iedereen kan dit lezen via onze website.

WHAT DO WE KNOW over liefde en schoonheid

Fransen: Ik ben verbaasd dat iemand zoals mijn Syrische gesprekspartner in de Balie Amsterdam, die alles kwijt is, niets meer heeft en in een vreemd land woont, toch de kracht heeft zijn leven weer van voren af aan op te bouwen. Ik wil proberen deze energie, deze kracht, ook te verwerken in WHAT DO WE KNOW.

Gross: Vanochtend keek ik zoals gewoonlijk even via social media naar het nieuws. Ik zag nieuwe beelden uit Syrië en kreeg weer tranen in mijn ogen. Ik weet niet wat te doen. Ik kan alleen binnen mijn eigen omgeving helpen en helpen door deze dans-theatervoorstelling te maken.

Tot slot vraag ik danser Charlie Prince naar de betekenis van het prachtige lied dat hij in een laatste scène zingt.

Prince: Ik zing een liefdeslied uit de 10e eeuw en de titel is Lamma Bada Yatathan. Het is een lied over liefde en schoonheid en komt uit Andalusië. Ik zing in oud-Arabisch dialect, de oorspronkelijke versie. In deze taal kan het lied zowel voor een man als voor een vrouw gezongen worden zonder een enkel woord te veranderen.

Voorpremière: 17.01.2017. Wereldpremière: 18.01.2017, in Theater Bellevue Amsterdam.
Reserveringen: www.theaterbellevue.nl | Informatie en speellijst: www.grossdancecompany.com