Marina Mascarell vertelt over haar voorstelling 'It is like a large animal in deep sleep'
Door Joost Groeneboer
Marina Mascarell (Spanje, 1980) danste jarenlang voor Nederlands Dans Theater 1 en 2 en het Cedar Lake Contemporary Ballet. Zij is nu artist in residence bij Korzo. In 2011 maakte zij daar de choreografie Today Your Black Shoes Are Grey. Afgelopen herst stond ze in de theaters met de dansvoorstelling It is like a large animal in deep sleep.
Je hebt pas de BNG Bank Dansprijs voor Excellent Talent gewonnen. Wat betekent dat voor je?
“Het belangrijkste is dat er mensen zijn die echt geloven in mijn werk en me aanmoedigen om door te gaan. Maar de prijs betekent natuurlijk ook meer zichtbaarheid en publiek. Het maakt het financieel mogelijk om mijn werk op meer plaatsen te laten zien. Een grote stimulans voor mijn carrière.”
Afgelopen herfst was It is like a large animal deep in sleep op tournee. Waar gaat die voorstelling over?
“Large animal gaat over de menselijke condities. We proberen verschillende realiteiten bloot te leggen, zoals de mogelijkheid om vrij te zijn, de relatie van het individu met het collectief, en de organisatie daarvan, ofwel democratie. Blinde gehoorzaamheid en het opleggen van regels stellen we ter discussie. En onze persoonlijke identiteit. Zonder overigens de eerste levensbenodigdheden uit het oog te verliezen, zoals eten en liefde.”
De wens om vrij te zijn, is dat een persoonlijke wens?
“Ja natuurlijk, ik wou dat mensen andere mensen de ruimte gaven om te groeien. Ook zou ik als burger vaker zelf willen meebeslissen over belangrijke zaken en niet alleen eens in de vier jaar iemand kiezen om dat voor mij te doen. Als mijn ‘buren’ vrij zijn, ben ik vrij. En – om Kant aan te halen – we leven weliswaar in vrede, maar er hoeft maar iets te gebeuren of er breekt een oorlog uit. Dat is een gekke paradox.”
In het voorjaar heb je Large animal ook opgevoerd met zes Taiwanese dansers in Taipei en van de winter doe je dat opnieuw met zes Zweedse dansers. Spelen culturele verschillen een rol?
“Ja, dat heeft zeker invloed. Overal waar we komen, herschrijven we het script. Voordat we in de studio aan de slag gaan, leggen we een aantal inwoners van het betreffende land een vragenlijst voor. Het begrip democratie verschilt per land, en dus ook het begrip vrijheid. Een deel van de toeschouwers zit tijdens de voorstelling op het podium en moet bepaalde regels volgen. In Nederland kan dat nog wel eens voor verrassingen gaan zorgen, maar in Taiwan werden ze met militaire stiptheid uitgevoerd. Veel sociale regels zijn In Taiwan anders dan bij ons. Er heerst een tamelijk bijgelovige cultuur. Al dit soort invloeden en realiteiten verwerken we in het stuk.”