door Inga Lingnau

Erick Bacon - Niet het gangbare pad

Erick is geboren in Canada en hij danst al zijn hele leven. Het gangbare pad van een dansdocent; dansopleiding, carrière in een gerenommeerd dansgezelschap en dan als choreograaf heeft hij echter niet bewandeld. In Amsterdam geeft hij les in modern/contemporary and lyrical jazz dance bij het Amsterdam Dance Center en Chassé Dance Studios. Door zijn talent en eigenheid is hij voor veel cursisten een grote bron van energie en inspiratie, zo ook voor mij.  

In tegenstelling tot veel dansdocenten heeft hij minder een vast stramien in zijn manier van lesgeven. Bij de invulling van zijn les anticipeert hij sterk op zijn omgeving. Hij kijkt naar de energie en het niveau van zijn cursisten. Ook laat hij zich op een heel eigen manier door de muziek leiden.

Dansenlessen met anekdotes over baby’s, George Clooney en plassende honden

Erick gebruikt zijn lichaam, zijn stem en zijn adem om ons te laten voelen en zien hoe de dans de muziek volgt. Hij doet me daarbij aan een dirigent denken; wij zijn een orkest dat hij leidt. Zo fanatiek dat ik een glimlach niet kan onderdrukken. Soms vertelt hij grappige anekdotes om ons door stroef lopende stukjes te loodsen – Baby’s, George Clooney en plassende honden komen daarin allemaal voorbij.  

De choreografie neemt het grootste gedeelte van zijn les in beslag. Meestal is het een volstrekt nieuwe volgorde van bewegingen. Eerst legt Erick langzaam en stap voor stap de bewegingen uit. Vervolgens gaan we er samen steeds sneller doorheen. Meer en meer nieuwe bewegingen komen er bij zodat mijn hoofd zegt: “ik kan dit niet meer onthouden!”, maar dat is opzet. “Het is normaal dat je hoofd zegt: het is te veel maar luister hier niet naar, je lichaam weet het al”, legt hij steeds weer uit.

Ervaren dansers gaan samen met beginners op in een geheel

Vervolgens is het niet meer de bedoeling om over de bewegingen na te denken maar om gewoon te dansen en de muziek in ons lichaam te voelen. Mochten we een beweging missen; doordansen. Zelfs iemand die net is begonnen met dansen, wordt meegezogen in zijn energie. Hij gaat voor de dubbele turn, jeté en pirouette en haalt even zoals een ervaren danser alles uit de kan. Ook al weet ik dat ik dit nog niet kan, door mijn inzet kan ik de potentie ervaren. Zo zie je in zijn les uiteindelijk mensen met 30 jaar danservaring samen met mensen die pas net zijn begonnen te dansen opgaan in een geheel. Dat is iets wat alleen Erick voor elkaar krijgt.

Als ik tegen het einde van de les naar hem kijk hoe hij de choreografie in een stuk danst, zie ik één en al dans. De controle over zijn lichaam in combinatie met totale overgave aan de emotie in de muziek zijn mooi en fascinerend. Ik ben ultiem gelukkig als ik tijdens het dansen ook maar enkele seconden in die 'flow' beland.

Interview met Erick Bacon 

Ik heb nog geen vraag gesteld en Erick begint al aan één stuk door te praten. Mijn zorgvuldig doordachte interviewstructuur gaat er meteen aan – welkom bij Erick Bacon. Zelden heb ik in een interview zo weinig vragen gesteld. Niet omdat ik zijn spraakwaterval niet wil onderbreken maar vooral omdat Erick op wonderlijke wijze mijn belangrijkste vragen uit zichzelf beantwoordt.

Dansles gaat over meer dan alleen leren dansen

De filosofie achter de didactiek van Erick gaat over meer dan het leren dansen. “We kunnen alleen zien wat we denken dat mogelijk is. Zo herhalen en combineren we voortdurend patronen die in ons denken al bestaan, in mijn lessen probeer ik dat te doorbreken. De enige manier hoe onze geest een hoger level kan bereiken, is door een kortsluiting te overwinnen. Ik probeer de cursisten dat te laten ervaren ”. Erick doet dat door de lat in de les soms zo hoog te leggen dat het tot een conflict in het denken van de cursisten leidt – Het idee: ‘ik kan dit niet meer; het is te veel’. Juist door niet toe te geven en door te dansen kunnen zij dit overwinnen en verder komen.

“Als het puur over dansen zou gaan, zou ik hen oppeppen met gedachten en gevoelens als: ‘Ik kan het’.  Het gaat mij er echter om hen te laten ervaren: ‘ik kan het én ik kan het niet’ - Leren is inzien dat je iets kan en tegelijkertijd niet kan.​

Ook gevorderde dansers hebben soms moeite met mijn manier van les geven. Ze zijn geschoolde dansers, maar realiseren zich in mijn les dat er veel dingen zijn die ze niet kunnen. In plaats van terug te komen en de frustratie te overwinnen, zeggen ze: ‘nee, dit is niets voor mij: in die les heb ik het gevoel dat ik niet kan dansen’. – “Iedereen heeft zijn eigen nare stemmen”.

Verslavende werking van dansles

“Op sommige dagen komen mensen de les binnen en zie ik: ‘Zij had een slechte dag’. Dan weet ik dat ze toch naar mijn les komt omdat ze aan het eind van de les stralend weggaat. Cursisten denken soms dat ik alle antwoorden kan geven maar ik kan alleen maar de weg wijzen. Als ik hen alle antwoorden zou geven, zouden ze precies zo eindigen als ik. En ze zouden niet weten waarom ze aan het doen zijn wat ze doen. Ze moeten hun eigen weg gaan.​

Soms zie ik cursisten bij wie ik denk en dan ook zeg: ‘Misschien moet je een pauze nemen. Doe maar wat balletlessen - Ik ben er nog, ik ga niet weg’. Het is een liefdevolle strengheid; ik wil alleen laten weten: ik leer je iets maar er zijn nog zo veel meer mensen van wie je iets kan leren. Het gaat er ook om het toe te passen en te ervaren. Alleen zo wordt je beter”.

Dansles geven is inspirerend

 “Het is erg inspirerend om te zien hoe mensen soms met lage energie binnen komen en als ik dan tijdens de warming-up rond kijk, zie ik hen allemaal totaal gefocust en vol energie. Dan kan ik tijdens de choreografie ‘met hen spelen’ ”, zegt hij schalks lachend. “Het is overweldigend om al hun energie te zien samenvloeien tijdens het dansen. Daarom staan mensen buiten de danszaal vaak gefascineerd naar ons te kijken.

Iedere keer dat ik les geef, is voor mij een nieuwe uitdaging om in contact te komen met mezelf en om anderhalf uur iets door te kunnen geven. Soms vragen cursisten aan me: ‘Hoe kan je zo veel energie hebben om altijd de choreografie met ons mee te doen?’. Het vraagt ook veel energie van me. Maar hoe kan ik alle inzet van de cursisten vragen, als ik zelf niet alles geef? Ze moeten bij mij kunnen zien wat het is om vol in te zetten, het is ook tactiek. De energie die ik voor het les geven terug krijg, is mijn brandstof”.​

Wat ik door de les van Erick leer, kan ik niet uit een boek, gesprek of film halen. Het zit in de fysieke ervaring van in iets meegaan, waarvan mijn hoofd zegt: dit kan ik niet.
Door de les van Erick verandert mijn waarneming over wat wel en niet mogelijk is. Zowel binnen als ook buiten de danszaal. Het klinkt vaag en dat is het ook: Maar het is vooral een ontzettend waardevolle ervaring die inderdaad over meer dan alleen dansen gaat.

Erick Bacon geeft dansles bij het Amsterdam Dance Center en Chassé Dance Studios.