Het Ballet van de Staatsopera van Tatarstan is tot en met januari te zien in Nederland met de voorstelling Giselle. De 19-jarige Braziliaanse ballerina Amanda Gomes danst de hoofdrol in dit bekende klassieke ballet. Amanda is sinds deze zomer verbonden aan het Ballet van de Staatsopera van Tatarstan. Daarmee is haar droom om in Rusland te dansen werkelijkheid geworden. Dansmagazine interviewde haar!

Wie of wat inspireerde jou om te gaan dansen?

Het was een balletvoorstelling op televisie die mij als 5-jarige inspireerde. De ballerina’s en de kostuums betoverden me. Er is niemand in mijn familie die aan ballet doet en als kind had ik ook nog nooit een voorstelling gezien. De Braziliaanse balletgroepen zijn niet zo bekend. Na het zien van de opname van de balletvoorstelling vroeg ik mijn moeder of ik op les mocht. Ik volgde twee keer per week les bij een balletschool in mijn woonplaats Goiânia. 

Vanaf het moment dat ik ontdekte dat ik van ballet mijn beroep kon maken wist ik dat ik dat wilde proberen. Ik was altijd aan het dansen en denk dat ik nooit iets anders zou willen doen dan ballet. Toen ik tien jaar oud was ging ik naar de Braziliaanse dependance van de Bolshoi academie in Joinville om een professionele opleiding te volgen.

Wat ben je na de Bolshoi academie gaan doen?

De opleiding aan de Bolshoi academie duurt acht jaar, maar ik heb hem uiteindelijk in zes jaar kunnen afronden. Ik was toen pas zestien jaar oud. Na mijn afstuderen heb ik tweeënhalf jaar bij de junior company van de Bolshoi academie gedanst. Dat is een klein gezelschap dat verbonden is aan de school. We reisden veel rond om mee te doen aan gala’s, maar we traden ook op in grote klassieke balletten als De Notenkraker. De afgestudeerde dansers kregen dan de solistische rollen en de studenten van de academie vormden het corps de ballet. Het was een geweldige kans om veel danservaring op te doen.

Wanneer leerde je het ballet van de Staatsopera van Tatarstan kennen?

Vorig jaar december kwam Vladimir Vasiliev (choreograaf en voormalig solist bij Bolshoi ballet) naar Brazilië om met de junior company te werken aan De Notenkraker. Hij zag dat ik talent had en informeerde mij over de mogelijkheden om bij een Russisch gezelschap te dansen. Het is altijd mijn droom geweest om in Rusland te dansen omdat de gezelschappen daar een groot klassiek repertoire hebben, dus ik was blij met zijn hulp. 

In juli vloog ik naar Kazan (Hoofdstad van de republiek Tatarstan) om auditie te doen, en na twee intensieve dagen kreeg ik een contract aangeboden. Ik had één maand de tijd om alles te regelen en toe te treden tot het gezelschap. Het ging allemaal heel snel, maar ik ben blij met mijn beslissing. Ik kan veel optreden en we gaan veel op tournee.

Hoe was het om de overstap van Brazilië naar Rusland te maken?

De landen zijn compleet verschillend. Van het warme Brazilië kom je opeens in het koude Rusland terecht. Er werd me verteld dat de Russen wat nors zijn en dat het moeilijk is om nieuwe vrienden te maken, maar de mensen in Kazan waren juist heel vriendelijk en gastvrij. In het begin was het moeilijk om contact te leggen omdat ik helemaal geen Russisch sprak, maar dat gaat nu steeds beter. Natuurlijk mis ik mijn familie, maar ik voel me hier verder al helemaal thuis.

Ondanks je jonge leeftijd heb je al veel hoofdrollen gedanst. Hoe voelt dat?

Ik ben erg blij met de rollen die ik krijg en de mensen met wie ik werk inspireren mij. In mijn eerste maand als danseres bij dit gezelschap heb ik al de hoofdrol in Giselle en De Notenkraker mogen dansen. Ik ben nog geen prima ballerina, maar natuurlijk hoop ik dat op een dag wel te worden. Nu ben ik daar nog te jong voor. Ik moet nog meer ervaring opdoen.

Wat is je favoriete rol?

Giselle! Het verhaal, de geschiedenis en de choreografie fascineren me. Sommige klassieke balletten heb je na een paar keer wel gezien, maar naar Giselle kan ik eeuwig blijven kijken. Elke danseres legt er een stukje van zichzelf in, en dat maakt het telkens weer anders en interessant om naar te kijken. Ik heb veel naar andere ballerina’s van verschillende gezelschappen en nationaliteiten gekeken en overal haal ik inspiratie uit, maar uiteindelijk wil ik dat mijn Giselle vooral een stukje Amanda in zich heeft.

Het ballet van Kazan is veel en vaak op tournee. Hoe vind je het om zo veel op reis te zijn?

Ik heb er altijd al van gedroomd om veel landen te bezoeken. Het is bijzonder om dit voor je werk te kunnen doen. Het is anders dan vakantie want je hebt het veel drukker, maar je hebt ook een beetje het gevoel dat je er woont en meer van het dagelijks leven meekrijgt. De tournee door Nederland duurt ruim twee maanden en in die tijd bezoeken we een hoop plaatsen. Door het vele optreden, de voorbereidingen en de lessen heb ik meestal niet veel tijd om een stad te bezoeken, maar desalniettemin geniet ik er wel van. 

Wat zijn je dromen voor de toekomst?

Ik wil graag dansen in Het Zwanenmeer, Spartacus en Romeo en Julia. Ik hoop dat ik over een paar jaar deze rollen mag dansen en dat ik prima ballerina wordt. Het maakt mij op dit moment niet uit bij welk gezelschap dat is. Ik denk dat iedereen er wel van droomt om bij een groot en wereldberoemd gezelschap te dansen, maar ik wil mij niet blindstaren op één enkel doel. Ik probeer mezelf elke dag te ontwikkelen en wil open te staan voor alle nieuwe kansen die op mijn weg komen. 

Het ballet van de Staatsopera van Tatarstan is nog tot eind januari met drie verschillende voorstellingen te zien in de Nederlandse theaters. Klik hier voor de speellijst. 

Geschreven door Isabella Zijp.