Het lijkt nog zo ver weg, maar voor we het weten is het alweer zomervakantie!Nog maar zeven weken lesgeven en dan zit het dansseizoen 2012 – 2013 er alweer op.In de meivakantie heb ik altijd één dag geblokt voor het maken van de nieuwe lesroosters. Vandaag was het zover.

De dikke map met alle aanmeldingen naar beneden gesleept. In de ochtend de school Delft opgepakt en in de middag de school Den Bosch. Dit jaar een keer een nieuwe methode. Afgelopen jaren zijn de scholen zo gegroeid dat ik het belangrijk vond een goed overzicht te krijgen in alle leeftijden. Een uitdaging dus en echt een puzzel!

Stapeltjes gemaakt van de aanmeldingen met de jaartallen waarin de leerlingen geboren zijn.
Dan goed kijken of ze het begin, helft of einde van dat jaar geboren zijn. Tot slot stapeltje voor stapeltje gekeken naar het niveau van de leerling en de indelingen gemaakt.

Sommige mensen vinden het heel gek, knap of bizar dat ik alle leerlingen bij naam weet en ze ook voor me kan halen. Als eigenaresse van een dansschool, in ieder geval als je de lesroosters maakt, moet je dit ook echt weten en anders je docenten raadplegen.
Het belangrijkste van een school is en blijft: 1) de docent die voor de klas staat, en: 2) de samenstelling van de groep. Zit je in het juiste niveau, de juiste leeftijd en pas je in die groep (qua sfeer)? Dat is belangrijk om de klas leuk te vinden. De docent heeft vervolgens de taak voor leuke leerzame lessen op gave muziek te zorgen.

Maar goed, ik dwaal af. Lesroosters zijn klaar, beschikbaarheid van de zaal gecheckt en nu nog spannend of alle docenten die je in je team hebt (of wilt) de definitieve bevestiging geven dat ze de les volgend seizoen oppakken.

Dan de leerlingen informeren. Je weet van tevoren al dat sommige leerlingen heel blij zijn, maar dat er ook opmerkingen zullen komen. Helaas kun je het nooit voor iedereen helemaal goed doen. Toen ik 10 jaar terug begon met lesgeven vond ik dat wel eens lastig. Maar ik weet nu dat ik altijd kijk naar de leerling en bedenk wat het beste is voor zijn of haar ontwikkeling. Én, plezier staat nu eenmaal voorop. Daarom kan ik altijd goed onderbouwen waarom een bepaalde indeling is gemaakt. Blij dat de indelingen definitief zijn: echt wel!

In memoriam: de vader van de leerling van 16 waar ik mijn vorige blog over heb geschreven is binnen de maand overleden. Geen woorden voor, alleen maar respect voor de kracht en de positiviteit die de leerling en familie uitdraagt! #livelife!