Home » Blogs
Blog Julia Zuurbier, De Dutch Don't Dance Division

Mini-vakantie op het strand tijdens Solo’s @ the Sea

26 mei 2015 - Julia Zuurbier

De dansers van De Dutch Don’t Dance Division eten écht wel

Dat dansers niet eten is een vooroordeel dat helaas nog veel mensen hebben. Voor al die mensen: kom een keer langs bij ons op Head Quarters van De Dutch Don’t Dance Division, dan is die mythe ook gelijk weer de wereld uit geholpen! En voor alle mensen die nu nog denken: “Ja, dan eten ze zich zeker helemaal een ongeluk aan blaadjes sla…” Mispoes!

Ondanks dat wij als dansers er goed op letten dat we genoeg en gezond voedsel binnenkrijgen, gaan wij ons ook graag te buiten aan dingen die volgens het Voedingscentrum géén voorkeur krijgen. Minstens drie keer per week staat er wel iets van taart, koek, snoep en/of chocolade in onze kantine. In niet heel geringe hoeveelheden. Dit is meestal binnen een paar uur verdwenen. En hoewel het productionele team ook vaak gezellig meedoet, zijn we toch meestal met een kleine club mensen.

Dansen én lekker eten bij Solo’s @ the Sea

Momenteel zijn we bij De Dutch Don’t Dance Division bezig met een project waar dans en eten worden gecombineerd tot een avondvullend programma. Solo’s @ the Sea vindt plaats in strandtent De Fuut bij strandslag 10 op het Zuiderstrand. De gasten krijgen na aankomst een voorgerecht geserveerd. Als iedereen uitgegeten is begint de entr’acte, die door alle deelnemende artiesten wordt verzorgd. Hierna wordt het hoofdgerecht opgediend en als ook dat verorberd is, begint de werkelijke dansvoorstelling. De eetruimte wordt snel omgetoverd tot minitheater en dan start een programma waarin danssolo’s, muziek en toneel elkaar afwisselen. Tot slot is er de gezamenlijke finale en het dessert voor de gasten.

Vrijheid van creatie

Ook al is dit mijn eerste jaar, Solo’s @ the Sea is nu al een heel speciaal project. Alle choreografieën zijn door de dansers (en artistiek leiders!) gecreëerd. Ofwel heeft een andere danser iets voor je gemaakt, ofwel heb je het zelf gedaan. Mijn solo is gemaakt door een andere danser en die manier van werken is ontzettend fijn! Het maken van een solo voor jezelf is vaak een crime: je vervalt in je eigen dansvocabulair, je kunt jezelf niet zien (filmen is GEEN optie! Voor dansers is dat zoiets als je eigen stem horen op de voicemail…) en je raakt uiteindelijk met jezelf in de knoop. De solo die op mij is gechoreografeerd is echt heerlijk om te dansen. In het begin moest ik wennen aan de soms onlogisch voelende bewegingen, maar nu kan ik alleen nog maar genieten!

We hebben enorm veel vrijheid gekregen in de creatie, al was het wel een gezamenlijke beslissing om voor bepaalde stukken een pianist te vragen. Het resultaat van die vrijheid was dat we pas de laatste week voor de première alles bij elkaar zagen komen. Toen bleek dat er een klein gezamenlijk thema was van (verloren) relaties en witte overhemden. Toch is geen enkele choreografie hetzelfde en door met elkaar over de rode lijn van de avond te praten hebben we een heel mooie volgorde kunnen maken. Bij de generale kwam alles prachtig samen, overgangen in opkomsten en afgangen, overgangen in de muziek, afwisseling in dans- en muziekdynamiek.

Spelen in het zand bij De Fuut

Dan is er de locatie zelf: het strand. Deze vormt een steeds wisselende dansomgeving, waardoor geen enkele avond hetzelfde is! Sommige dansers hebben ervoor gekozen binnen te dansen, anderen doen het buiten, waardoor ze te maken hebben met zand en natuurlijk met de weersomstandigheden. Soms is het mooi weer, soms regent het, soms is het windstil, soms is er storm, soms is het overdag heerlijk warm en dan is het ’s avonds ijskoud. Vooral dat laatste is niet altijd lekker, want hoewel mijn solo voornamelijk binnen is, zijn de entre’act en finale buiten.

Maar de kou vergeet je zodra je naar de horizon kijkt. Elke avond is deze prachtig! Tijdens de première ging de zon tijdens mijn solo onder. Dat was een van de mooiste momenten dit seizoen en ik weet zeker dat ik dat nooit ga vergeten! Een andere dag was de zon helemaal niet te zien, maar was de hele lucht lichtgrijs. Op het laatste moment konden we toch nog genieten van de zonsondergang.

Na de dansvoorstelling krijgen ook de dansers een heerlijk hoofdgerecht geserveerd! Dat is voor mij het moment waarop we helemaal kunnen ontspannen en genieten van de sfeer om ons heen. Mensen komen naar je toe om vragen te stellen en (doorgaans positief) commentaar te geven. Dit is weer een voorbeeld van de toegankelijkheid van de projecten die we bij De Dutch Junior Dance Division doen. Dansers en toeschouwers komen samen en maken de ervaring voor iedereen specialer! Het leukste hieraan vind ik bij Solo’s @ the Sea dat de complimenten nog meer voor jouzelf zijn dan normaal. Je krijgt namelijk complimenten over je dansen én over de creatie die je hebt gemaakt.

Gelukkig zijn we nog een paar weken met op het strand bezig. Hoewel regen en storm een prachtig beeld kunnen geven aan de avond, hoop ik toch stiekem dat het mooie weer een beetje voortzet. Dat zouden ik en mijn badpak zeer waarderen!