Los Angeles, vegan walhalla
10 november 2016 - Charissa Promes
Charissa Promes (27) is hiphopdanseres en volgt een maand lang danskamp LAtitude in het hart van de entertainmentindustrie in Hollywood. Tijdens haar reis volgt ze lessen van grote choreografen en bekijkt ze de stad vanuit de blik van een buitenstaander.
In Los Angeles is eten geen grap. Haal je je ochtendlatte bij de Coffee Bean, dan vervang je de koeienmelk voor soja- of amandelmelk; je pizzabodem bij fastfoodrestaurant Pit Fire bestel je glutenvrij en naast een OG-Chu (de originele churro) biedt Street Churro ook de veganistische optie. Je betaalt alleen wel een dollar extra, zodat ze geen melk toevoegen aan het deeg. Er is geen tentje dat niet aan meedoet met de ‘gezonde’ varianten. Toegegeven, ik ben zelf vegetariër en kijk mijn ogen uit (en eet mijn buikje rond) met alle keuzeluxe. Maar ik begon mij toch af te vragen waar dit vandaan kwam.
Big Business
Diëtiste Anna Baker komt oorspronkelijk uit Australië, maar heeft al sinds een paar jaar haar praktijk in Beverley Hills. Waarom? Big business. “Mensen zijn hier al bezig met hun lichaam en uiterlijk, maar weten niet altijd welk dieet werkt voor hen. Of houden het vaak niet vol.” Ik sprak met haar af voor mijn gezonde, lifestyle blog en tijdens ons gesprek zei ze iets interessants wat veel L.A’ers misschien niet willen horen. “Vegan en vegetarisch is niet voor iedereen altijd de gezondste optie.” Maar waarom dan toch die wijdverspreide epidemie over de hele stad?
De drang om bezig te zijn blijft niet alleen bij eten. Neem een willekeurige vroege morgen en bezoek L.A’s bekendste wandelplek, Runyon Canyon. In het heuvelachtige park kan je zoveel zweten als je zelf wil en daarom zijn jong, oud, dik (maar zelden) en dun al vanaf de vroege uurtjes aan het wandelen of rennen. De kans dat je een bekende choreograaf, danser of andere beroemdheid tijdens een ochtend work-out tegenkomt, is ook groot. Maar dan wel tiptop gestyled, geen flodderige joggingsbroeken of versleten t-shirts te bekennen hier. In de dalen vind je groepjes yogi’s of tai chi-beoefenaars en de steilste hellingen brengen je naar de mooiste uitzichten waarmee je de hele stad kan overzien. Het park is nog een deel dat de inwoners met elkaar verbindt, maar ook hier vroeg ik mij af wat de aantrekkingskracht is van dit alles.
Massacultuur
Anna’s antwoord is één die je misschien wel verwacht: de industrie. De entertainment business heeft zóveel mensen uit de stad voor zich werken, voor wie het allemaal belangrijk is om er goed uit te zien, dat het een massacultuur is geworden. Sta je niet vóór de camera, dan wordt er bijvoorbeeld als regisseur alsnog van je verwacht dat je er verzorgd uitziet.
Dus als de wil om geld te verdienen door anderen te vermaken zo’n grote invloed heeft op de levensstijl van een hele stad, wat zegt dat dan? Is er een druppeltje van wat er in de Los Angeles lucht drijft, over te brengen naar andere (ongezondere) Amerikaanse steden of Europese landen? Misschien ga ik te ver en is dit juist precies wat L.A. en Hollywood zo uniek maakt. En ja, het is en blijft Amerika, dus heb je een keer geen zin in rauwe grassprietjes, maken ze de zoetste smaken cheesecake, donuts en schepijs ook als de beste.