Julia Zuurbier, danseres bij de Dutch Junior Dance Division houdt voor Dans Magazine een blog bij over al haar belevenissen met dit Haagse dansgezelschap voor jonge dansers. In haar eerste blog stelt zij zich voor en vertelt ze over hun deelname aan het populaire tv-programma Everybody Dance Now! 

Julia Zuurbier, danseres bij De Dutch Junior Dance Division

Laat ik me even voorstellen. Mijn naam is Julia Zuurbier, ik ben negentien jaar en dans full-time bij De Dutch Junior Dance Division, een talentontwikkelingsproject voor pas afgestudeerde jonge dansers. De groep bestaat uit acht dansers met verschillende achtergronden. Onze thuisbasis is gevestigd aan de Raamweg in Den Haag, in het voormalig Europolgebouw. Dit is eigenlijk ons tweede huis, aangezien we er ongeveer zes dagen per week acht uur per dag trainen en repeteren. Rinus Sprong en Thom Stuart zijn onze artistiek leiders/choreografen/coaches, hoe je het wilt noemen. Samen met een klein, maar supertof team zorgen zij dat wij kunnen doen wat we het liefst doen: dansen! Onze stijl is voornamelijk neo-klassiek, maar voor verschillende projecten trekken we alle andere danslaatjes open. Een kijkje achter de schermen bij DeDJDD!

Everybody Dance Now, een nieuw avontuur

Everybody Dance Now. Ik denk dat menig dansliefhebber wel eens van dit tv-programma heeft gehoord of zelfs wel eens een aflevering heeft gezien. Voor mensen die geen idee hebben waar ik het over heb: Everybody Dance Now is een competitie waarin verschillende dansacts, van jong tot oud en van hiphop tot ballet, tegen elkaar strijden om de titel ‘meest entertaining dansact’. Begin september, toen ons seizoen net een maand was begonnen, ging het gerucht binnen de groep dat wij zouden deelnemen aan het programma. Mijn eerste reactie was: “Ehm, nee, dank u vriendelijk. Ik hoef niet per se met mijn hoofd op tv. Eigenlijk liever helemaal niet!” Maar ja, daar heb je als groentje natuurlijk niet zoveel over te zeggen. 

Na een week kregen we dan een definitieve bevestiging: we gingen inderdaad auditie doen voor de tv-wedstrijd. Meteen kreeg ik ook te horen dat ik die avond door iemand van productie gebeld zou worden om wat vragen te beantwoorden over wie we zijn en wat we zoal doen. Fijn. Nou moet ik gelijk even wat rechtzetten. Ja, als danser wil je graag gezien worden, je staat het liefst in de spotlights midden op het toneel. Maar dat is iets heel anders dan een camera op je neus en dan vragen beantwoorden over waarom je danst, hoe lang je danst, hoe je je voelt als je danst. Tenminste, dat was mijn perceptie over hoe het allemaal zou gaan lopen. Ik werd al heel snel wat milder tegenover het hele gebeuren toen ik Yara van Everybody Dance Now aan de lijn kreeg. We hadden eigenlijk een heel ontspannen gesprek en ik heb geloof ik meer gepraat dan ik van mezelf had verwacht!

Auditie Everybody Dance Now

Eind oktober gingen we dan met z’n allen in een busje naar de Crown Studio’s in Aalsmeer. Vanaf het moment dat we de greenroom instapten waren er camera’s, overal. There was no way out! De hele dag bestond voornamelijk uit wachten, interviews, wachten, opwarmen, wachten, korte shots opnemen, wachten. Maar toen we uiteindelijk aan de beurt waren steeg de spanning toch wel een beetje. Speciaal voor de auditie hadden we een choreografie voor drie koppels aangepast voor vier koppels. 

Het moment dat we de catwalk opstapten, wist ik niet hoe en waar ik kijken moest! Overal camera’s en publiek. Dat is toch wat anders dan in een theater. Ik herinner me het moment dat we net begonnen waren en ik tegen mezelf zei: “Laat het los, ga gewoon dansen!”. Vanaf toen had ik amper besef van waar ik was en heb ik genoten! Het jury-oordeel. Klein detail. Eerst een groene vloer, toen een laaiend commentaar en toen, we waren vergeten dat die er nog was, een GREENCARD! Daarmee waren we één van de drie acts die gelijk geplaatst waren voor de liveshows. Eerlijk is eerlijk, dit hadden we totaal niet verwacht. Je weet als groep wel dat je een bepaald professioneel niveau hebt, maar toch weet je niet hoe de jury en het publiek gaat reageren op neo-klassiek ballet en muziek van Vivaldi.

Liveshows Everybody Dance Now

Inmiddels is het een dag na de tweede liveshow. Inderdaad, we hebben zowel de eerste als de tweede liveshow zonder kleerscheuren overleefd. Sterker nog, we hebben twee keer gelijk een groene vloer van het publiek gekregen! Nu gaan we komende vrijdag dus tegen drie andere acts strijden voor de eerste plaats in de finale! 

We hebben twee heel intensieve weken achter de rug. De donderdagen voor de liveshows hadden we lange repetitiedagen, waarop we werkten aan de choreografie, styling en openingsact om dit alles goed op televisie te laten overkomen. De vrijdagen moesten we er weer vroeg zijn voor opnieuw toneel- en camerarepetities, haarstyling, make-up en tenslotte nog een generale repetitie met lichten en camera’s. Aan het eind van die twee lange dagen waren we gesloopt, terwijl de werkelijke liveshows nog moesten beginnen. 

Maar wat een energie krijg je als je het publiek hoort schreeuwen aan de andere kant van de stellage en weet dat er nog eens een miljoen mensen live meekijken vanuit hun huiskamer! Vanaf het moment dat de openingsact begon tot het einde van de show zit je in een enorme adrenaline-rush en het moment dat je met de groep elk moment een groene of rode vloer kunt krijgen is zo onwijs spannend… Het is helemaal niet te voorspellen hoe het publiek stemt. Soms verwacht je dat een groep gelijk een groene vloer krijgt en dan hebben ze rood, maar dat gebeurt ook andersom. Wij wisten niet wat we konden verwachten met onze klassiek-moderne acts tegenover het veel meer vlotte hiphop.

Dutch Junior Dance Division in de finale van Everybody Dance Now

Ik weet niet wat er gaat gebeuren in de finale, maar eigenlijk is ons belangrijkste doel al bereikt. Iedereen praat steeds over €25.000, het bedrag dat je als winnaar ontvangt, maar het doel van onze groep is niet per se geld (hoewel het natuurlijk heerlijk zou zijn eens niet vanuit een minibudget te hoeven opereren). Wij willen klassiek-moderne dans naar het grote publiek brengen en laten zien hoe mooi en tegelijk sterk dat kan zijn. Ik denk dat we onze missie eigenlijk al bereikt hebben, gezien het commentaar van jurylid Dan Karaty gisteravond: “Er is vast een heel deel van het jongere publiek, dat deze stijl van dansen nog nooit heeft gezien. Jullie onderwijzen deze mensen. Niemand doet dit beter, jullie zijn geweldig.” Al kan ik beloven dat we met de finale weer een stapje verder zullen gaan. Prachtige muziek, ultieme klassieke techniek en heel veel sensitiviteit. We zullen het gaan zien hoe het afloopt komende vrijdag!