Aisa Lafour Bellydance Company, Arabnights en Marmoucha organiseerden 13 en 14 juni Orientalicious in Paradiso Noord in Amsterdam. Dit festival viert de schoonheid van de Middenoosterse leven en dans.. Het tweedaagse evenement bestaat uit een modeshow, optredens, Middenoosterse markt, oriëntaalse dansworkshops en een dansfeest. Nadia Tan is ook van de partij. Zelf beoefent ze al jaren oriëntaalse dans.

De zaterdag-activiteiten bestonden uit een bazaar met allerlei Middenoosterse producten, een warming-up en shimmy workshop, een open podium en wedstrijd voor oriëntaalse danstalenten, een modeshow met oriëntaalse danskleding en een dansfeest.

Orientalicious start met shimmy workshop

Ik begin de dag met warming-up en shimmy workshop van een uur van organisatrice en oriëntaalse danseres Aisa Lafour. Ik ben benieuwd naar de workshop, omdat ik nog steeds het gevoel heb dat ik de ‘shimmy’ niet onder de knie heb. Een shimmy is een oriëntaalse dansbeweging waarbij je een deel van je lichaam, bijvoorbeeld je heupen heel snel van rechts naar links beweegt. Het bewegen moet zo snel gaan dat het lijkt of je heupen of je buik trilt.

Na twee nummers van warming-up met eenvoudige buikdansbewegingen, legt Lafour de Egyptische shimmy uit. Het geheim van een goede shimmy is dat je je gewicht boven de voorkant van je voeten plaatst. Lafour maakt de vergelijking met Michael Jackson en illustreert dit door zelf naar voren te leunen. Verder maak je je rug lang en kantel je je bekken naar voren. Vervolgens beweeg je je knieën afwisselend van voor naar achter. Als je het goed doet, schudt je navel ´nee´.

Ik til mijn t-shirt omhoog en kijk naar mijn buik. Ik zie vooral het resultaat van het patatje, ijs en chips van de afgelopen dagen. Mijn dikke buik zie ik blubberen. Hoewel het zicht me frustreert, is het hebben van vet juist goed in de oriëntaalse dans. Bij dikkere buiken zie je meer bewegen en dus meer resultaat. Gelukkig kan ik wel lachen om mijn nee-schuddende navel. Ik ben blij met deze manier om een shimmy te oefenen.

Aisa Lafour stimuleert nieuw talent

Na een uur ‘shimmiën’ ben ik opgewarmd. Klaar om de rest van de dag lui op een stoel te zitten. Voor mij bestaat het verdere programma uit het kijken naar oriëntaalse dansoptredens tijdens het open podium, wedstrijd en galashow. Lafour wil in deze zesde editie van Orientalicious nieuw talent, jonge en oudere danseressen stimuleren om op het podium te laten zien wat ze hebben geleerd.

Emotie bij Orientalicious

Bij een wedstrijd hoort een jury, bestaande uit internationaal bekende oriëntaalse artiesten. Lafour beleeft een emotioneel moment als ze jurylid Ahmed Alkhatib aan het publiek voorstelt. Ze heeft de dansartiest in Damascus in Syrië ontmoet. Voor haar is dat de mooiste stad ter wereld. Als ze dat zegt, zet ze een stap naar achteren en haalt een keer diep adem. Het lukt haar net om haar tranen te bedwingen.

Ik heb aanvankelijk geen idee waarom ze het moeilijk heeft, maar moet dan ineens denken aan de vluchtelingen uit Syrië. Het lijkt me zo erg om je land te moeten ontvluchten en overal weggebonjourd te worden. Althans, dit idee heb ik na het zien van het televisieprogramma ‘Rot op naar je eigen land’ van de Evangelische Omroep.

Ik voel me nog verward en bedroefd als de eerste wedstrijddeelneemster haar dans begint. Op treurige langzame muziek danst Sharifah Al Zahra een lyrische oriëntaalse dans. Ze dartelt elegant over het podium en maakt met de rug naar het publiek een diepe cambré (beweging waarbij je je bovenlichaam naar achteren beweegt), zodat ik haar lange dikke golvende haren kan bewonderen. Haar buikdanskostuum is wit, de kleur van onschuld. Mijn gevoel van vluchtelingenleed wordt alleen maar versterkt. Ik vind het jammer om te horen dat ze niet heeft gewonnen.

Aisa Lafour brengt internationale dansers naar Nederland

De galashow van Orientalicious bestaat uit dansoptredens van nationale en internationale oriëntaalse dansers. Lafour wil de schoonheid en de kwaliteit van oriëntaalse dans laten zien. Ik kijk vooral uit naar de Syrische Alkhatib. Hij danst een derwishdans, een religieuze draaidans van de soefi’s.

De soefi’s vormen een religieuze groepering binnen de islam. Derwishdans bestaat uit draaien, draaien en nog eens draaien. Om niet duizelig te worden, krijg je een spirituele of meditatieve ervaring. De soefi’s proberen hiermee het ‘slechte’ van zich af te zetten. Zelf vind ik het heerlijk om zeven minuten in een meditatieve staat te wervelen. De eerste ervaring hierin was bij mijn oriëntaalse danslerares.

Alkhatib draagt het traditionele derwishkostuum, een lang wit gewaad met een lange wijde witte rok. Als hij draait, gaat de rok omhoog, zodat er een horizontale cirkel om de danser ontstaat. Onder de rok draagt de danser een witte wijde broek. Alkhatib draait en leunt met zijn hoofd naar rechts tegen zijn rechterhand aan en sluit zijn ogen. Het lijkt alsof hij droomt of in een meditatie is gezakt. Ik word rustig van het aanzicht, ondanks dat de muziek opzwepend klinkt met de vele drumgeluiden.

Eerste Orientaliciousdag is geslaagd

Mijn eerste Orientaliciousdag vond ik geslaagd. Ik heb een nieuwe manier geleerd om de shimmy te oefenen en heb emotionele dansen gezien. Na de galashow ga ik naar huis. Het dansfeest aan het einde van de avond sla ik over, omdat ik zo fris als een hoentje morgen op de workshopdag wil verschijnen. Ik verwacht dat ik tijdens de workshops lichamelijk moe ga worden, omdat ik niet gewend ben om zes uur achtereen te dansen. Voor de rest laat ik me verrassen met wat ik ga leren.

Lees ook Nadia Tan's tweede blog over haar belevenissen van drie oriëntaalse dansworkshops van Delanna, Kaouther Ben Amor en Aisa Lafour. 

Ga voor meer informatie naar de website van Orientalicious.