In deze eerste blog van onze kant, zullen we ons eerst voorstellen. We zijn Ellen en Mario Egthuijsen, resp. 48 en 51 jaar en wonen in West-Brabant. We zijn ruim 28 jaar getrouwd en hebben twee volwassen kinderen. Je kunt rustig zeggen dat we fanatieke ballroomdansers zijn, niet ons hele leven lang, maar sinds eind 2005 toen het dansbloed bij Ellen begon te kriebelen.

Nadat we tijdens onze verkeringsperiode eind jaren '70 en begin jaren '80 alle dansspeldjes van brons t/m goud hadden verzameld, zijn we gestopt. Nu we daarover terugdenken, hebben we daar wel een beetje spijt van. Alleen wisten we toen nog niet wat we nu wel weten. We weten nu dat wedstrijden doen ontzettend leuk is, niet alleen de wedstrijd maar de voorbereidingen daarnaartoe die nog de meeste tijd in beslag nemen. Een uit de kluiten gewassen hobby dus? Nou, maak daar maar levensstijl van! Want dat is het zeker. Als je fanatiek wedstrijddanser bent, dan gaat er geen dag voorbij dat je niet met dansen bezig bent.

Het fanatisme is eigenlijk pas sinds eind 2009 gekomen toen we naar de NVAD - één van Nederlands grootste dansbonden - overgingen. We gingen de grote uitdaging aan om ook in deze dansbond in de wedstrijdkledingklasse te stappen. Nadat we naar Patrick Lagas in Steenbergen overgingen, was het - positief gezegd - het hek van de dam! Met een eerste paar privelessen waarin ons een heleboel duidelijk werd wat we moesten gaan verbeteren aan onze danskunsten, nam de vooruitgang maar ook onze wil om meer te presteren toe.

In een jaar tijd zijn we ontzettend gegroeid. Met een paar 'schoppen onder onze kont' vielen een heleboel kwartjes. We trainen nu zeker drie keer per week zowel de standard als de latin dansen. Vorig jaar zijn we met nieuwe programma's voor onze Engelse wals, Slowfoxtrot, Tango en Quickstep begonnen. Nu deze er vrij goed inzitten, zijn we afgelopen zomer met de latin begonnen. Latin is leuk al bekennen we eerlijk dat het ons meer moeite kost dan de standard dansen. Toch willen we latin blijven doen al is dit echt 'for fun'. We zijn nu druk bezig met het intrainen van de programma's voor de latin dansen. De Paso Doble en Jive hebben we het laatst gekregen en vooral voor de Jive moeten we hard knokken om de snelheid goed bij te houden. En al zijn we (volgens Patrick) nog steeds soepel genoeg, de jaren beginnen toch al een beetje te tellen als je rond de 50 bent. Toch zijn we erg blij dat we dit nog steeds kunnen doen en geen last hebben van ruggen, benen, knieën, enkels enz.

Drie wedstrijden hebben we dit seizoen er al op zitten. Sinds eind juni zijn we tijdens onze eerste wedstrijd bij de NVAD gepromoveerd naar de hoofdklasse standard senioren. Heerlijk om dan overtuigend één te worden zodat we met voldoende promotiepunten in het najaar met de hoofdklasse konden beginnen. Direct ligt er een nieuwe en zeker ook stevige uitdaging voor je. Een finaleplaats komt je daar zeker niet aanwaaien. Dat is echt 'hard knokken op de vloer!' Erg is het zeker niet. Zo blijf je bezig! Met elk danspasje, hoe zet ik die voet neer, hoeveel draaien we, wel of geen CBM (Contrary Body Movement) en zo kunnen we nog wel even doorgaan. Volgende keer vertellen we daar meer over. Nu ons eerst maar eens klaarmaken voor de priveles van vanavond. En over twee weken staat er weer een wedstrijd in Hilversum voor de deur! Nog geen week later dansen we in Assen tijdens de mooiste wedstrijden van het jaar in Nederland (11 november).