Toen ik me op een datingssite in NYC begaf, werd ik geconfronteerd met het woord “Drama”, dat bijna elke man in zijn profiel benoemt. Ik had er in Nederland nooit echt van gehoord; niet in relatie tot daten en profielomschrijvingen althans, maar hier is het priority one. “No Drama, be Drama Free” staat in elk profiel te lezen. “Is dit Amerikaans?”, dacht ik. Alleen de blessings not de burdens? Ik bedoel, in elke relatie komen ook minder goede dingen voor, en zijn er moeilijkheden.

Nu kreeg ik een paar maanden terug een date met een Nederlandse man die ik op een Nederlands event had ontmoet. Hij vroeg me mee voor een glas wijn, en vertelde dat hij single was, al jaren gescheiden en voor een periode van drie kwart jaar bij een Nederlandse bank in NYC werkzaam was; het was gezellig. Gezoend. Vervolgens ging hij met zijn dochter op vakantie en hadden we min of meer een 2de date afgesproken voor het eind van de maand, drie weken later. Ik hoorde in die weken niet zoveel van hem, en had er eigenlijk al niet meer op gerekend, toen hij me op donderdag, een paar dagen voor de tweede date op zaterdag, begon te bellen, te emailen en te smsen. Ik had er niet zo veel zin meer in, daarvoor had hij net wat te weinig contact onderhouden en ik reageerde niet direct.

De volgende dag opende ik mijn email en lees ik een bericht van een vrouw die schrijft over haar “vriend”: “Hoe ze hem wilde verassen voor zijn verjaardag en naar NYC kwam volgende maand; dat ze wist dat hij mij op een event had ontmoet en of ik leuke uitgaansplekken wist voor hen?” Had ze het nu over dezelfde man met wie ik een glas wijn had gedronken? Ja, dus. Ze emailde me via mijn website email , dus ze wist mijn naam en achternaam. Ik schrok daar wel van, hoe wist ze dat?

De Nederlandse man emailde en belde me vrijdag weer voor de date op zaterdag, maar ik deed nu natuurlijk helemaal niks. Had hij gelogen? Ik dacht over dit na, wat te doen, überhaupt iets te doen? Op zaterdag dacht ik, laat ik hem bellen en voorzichtig maar direct confronteren met de email? Ik belde hem, en hij had echt geen idee waarom hij niks van me gehoord had, hij klonk oprecht. Ik zei niks over de email. Ik dacht laten we samen een hapje eten, dan kan ik hem persoonlijk ontmoeten en hem in het gezicht kijken. Dat was niet makkelijk. Het was best een gezellige avond, en ik bracht relaties regelmatig ter sprake. Hij zei wederom dat hij single was.

Aan het einde van de avond zei hij dat hij iets met mij wilde bespreken, dat hij ergens mee in zijn maag zat en een fout had gemaakt.  Ik dacht: “Ja, nu hebben we het, nu kan ik ook gelijk over de email beginnen.” Hij zei: “Ik belde je de afgelopen dagen en hoorde maar niks van je over onze 2 date, en ik voelde me zo door je in de steek gelaten en alleen in NYC, en toen belde mijn ex en ik heb toegestemd dat ze me volgende week komt bezoeken. Ze stond een keer eerder onverwacht voor mijn deur, onuitgenodigd. Ik had niet moeten toestemmen.” Ik vond het raar dat hij zich zo in de steek gelaten voelde door mij: we hadden nauwelijks contact gehad. En dit was voor mij ook het juiste moment om te vertellen over de email van zijn ex.

Hij schrok er erg van. Hij gaf aan dat een keer in een skype gesprek met haar laten vallen dat hij mij had ontmoet, en zij had gevraagd naar mijn naam. Ze bleken elke week dus nog met elkaar te skypen. Hij vermoedde dat ze zijn email naar mij had gelezen, en zijn paswoord nog bezat: dat had ze in het verleden ook weten te bemachtigen. Dit had hij zeker niet verwacht. Hij zou gaan ingrijpen en de volgende dag met haar bellen.

Ik dacht: “Mijn hemel, ik wil hier niks mee te maken hebben. Wat een ongezonde situatie.” Ik zei dat ook en dat ik het niet vond kunnen dat hij mijn privacy zo weggeeft, zonder me dat ook te vertellen, en dat ik zeker geen emails meer van haar wil ontvangen. De volgende dag, niet te geloven, krijg ik weer een bericht van haar in mijn inbox. Ze hadden schijnbaar met elkaar gesproken en nu gaat ze mij “stalken”? Het was net in dezelfde tijd dat de econome Heleen Mees in NYC werd gearresteerd voor stalken van Citigroup- econoom Willem Buiter en zelfs de gevangenis in moest. Je weet niet waar mensen toe in staat zijn. Ik heb hem toen gebeld dat dit moet ophouden, mijn privacy staat op het spel. Ik heb de 2de email niet gelezen en meteen naar hem doorgestuurd. Hij probeert al tijden met haar te stoppen, ze laat hem niet los. En hij haar ook niet.

Het juiste woord voor deze relatie is inderdaad: “Drama.” Ze zoeken het maar fijn samen uit. Ik baalde van al de verspilde energie die ik hieraan toch ongemerkt had gegeven, van het gelieg. Misschien was ik wat naief, of net te weinig gedate in Nederland, maar Drama komt overal voor en misschien moet ik vanaf nu ook maar de vereiste “Wees Drama-Vrij” in mijn profielomschrijving opnemen, bij de Amerikaanse en Nederlandse datingsite? Misschien nog niet eens zo’n onverstandige keuze?  

Tot slot om toch nog een beetje positief af te sluiten, want ik kan aardig moedeloos worden van al dat “daten”, hierbij toegevoegd wat balletfoto’s die ik in mei j.l. door een professionele fotografe heb laten maken. Het was in een kleine studio: een uitdaging met mijn lange lijf om grote sprongen te maken zonder aanloop. Ik ben supertrots op het resultaat.