Danseres

Isabelle Beernaert over haar voorstelling Particles of God: ''Ik voel al heel lang dat er iets meer is''

Barend de Voogd

De Belgische choreograaf Isabelle Beernaert maakt oogstrelend mooie, dramatische voorstellingen over wat het is om mens te zijn.

Particles of God is een intigrerende titel. Is het een religieuze voorstelling?

‘Nee, het is geen religieuze, maar wel een goddelijke voorstelling. Je hebt de dogma’s van de kerk en bepaalde religies, maar laten we er eens op een andere manier naar kijken. Zonder schuld en schaamte. Met openheid en liefde. Ik voel al heel lang dat er iets meer is. Ik woon in het bos en het bewustzijn dat daar leeft en de relatie die ik heb met de zon die opkomt en ondergaat… De natuur, het universum, is de bron van alles. Het verbindt ons met de bomen, de dieren, de lucht en met andere mensen. We maken deel uit van één groot energetisch systeem. Wij zijn energieën die in een vorm, in een lichaam zijn neergedaald. Die delen, die ‘particles’, zijn net kleine vlammetjes die ons, die álles bezielen.’
 


Speciale aanbieding! Neem nu een jaarabonnement op Dans Magazine voor slechts een tientje en lees inspirerende artikelen, het laatste dansnieuws en handige tips.


  

Er treden 12 internationale dansers in op. Wat laten ze zien?

‘Alles begint in stilte. Dan verschijnt de meesterviolist, heel summier verlicht, daarna komen de dansers. Zij zijn de zielen en krijgen stilletjes aan een menselijke vorm. Elke solo gaat over een emotie: verdriet, frustratie, angst… En elke solo wordt afgewisseld door een groepschoreografie waarin de dansers natuurkrachten vertegenwoordigen. Onze menselijke emoties worden eigenlijk steeds opnieuw weggevaagd door de zee, de regen, de wind. Ik speel voortdurend met die polariteit tussen het hemelse en het aardse. Er zitten klassieke balletbewegingen in die naar de hemel reiken. De vloerbewegingen zijn een fusie van hedendaagse dans en breakdance en geven de relatie met moeder aarde weer. En dan zijn er nog alle technieken daartussenin, in het middelveld; alles wat ik in mijn carrière heb bestudeerd of gedanst, samengebracht tot mijn essentiële bewegingstaal.’

Voor violist en componist Peter Bogaert is een speciale rol wegggelegd...

‘Hij treedt op als de meesterviolist. Tijdens corona stuurde hij me stukjes muziek die hij had gecomponeerd. Dat was een schot in de roos. Ik had al besloten dat ik vioolmuziek wilde gebruiken en had ook al verschillende stukken uitgekozen. Dat was allemaal hoopgevende muziek, open, groots, symfonisch – en dat moet ook. Maar de muziek van Peter is juist heel minimalistisch en meer dissonant. Dat past perfect in deze voorstelling vol contrasten. Hij creëerde nog extra stukken specifiek voor Particles of God. Ik begin altijd from scratch en dan gebeuren er dingen. Achteraf kijk je naar je eigen creatie en denkt: Wow, van waar komt dat? Hoe komt dat? Ik zet mezelf open en het manifesteert zich gewoon. Ik ben daar zó dankbaar voor. Die kleine vlammetjes, die intrinsieke schoonheid die in iedereen is en waardoor alles gecreëerd wordt en bestaat, ik blijf me daarover verwonderen. Dat is magisch. Deze voorstelling geeft hoop, denk ik. Je hebt helemaal geen woorden nodig. Je voelt het vanbinnen. We zijn thuis. We zijn verbonden.’

De voorstelling is in december op verschillende plekken in Nederland en België te zien.

Meer informatie en speellijst. 

Danseres

Meer inspiratie