Korzo geeft met All there is ruimte aan de ontwikkeling van beginnende choreografen en biedt hun een podium. Geïnspireerd door de choreografie Iets op Bach (1998) van Alain Platel toonden drie makers hun dansvisie op de muziek van Bach in het gelijknamige middagprogramma. De drie solo’s en het groepstuk, die met veel precisie en denkwerk tot stand zijn gekomen, lopen in vorm sterk uiteen. Opnieuw blijkt dat Bach met zijn complexe wiskundigheid een rijke inspiratiebron is voor dans.

Nina Vallon laat zich met twee zelfgemaakte en uitgevoerde solo’s van twee heel verschillende kanten zien. In On the First Counterpoint lijkt Vallon het publiek te willen laten luisteren naar Bach. In een doorgaande stroom van vloeiende esthetische dans gaat ze het dialoog aan met de voortkabbelende muziek van Bach’s Contrapunctus I. Ze rolt, glijdt en draait fluweel zacht en grijpt met haar armen in de lucht alsof deze tastbaar is. Het ontbreken van een uitdrukkelijkheid in haar dans geeft de mooi gedanste solo echter beperkte zeggingskracht.

Dit in tegenstelling tot haar absurdistische en zeer conceptuele Untitled for a Carte Blanche. Droog komisch loopt ze op met een papier maché konijnenkop en blaast rustig een grote skippie bal vol met lucht. Systematisch doorklieft ze de ruimte. Al passend en metend stapt ze op haar gympjes met grote passen over het podium; één links, drie grote naar voren, en dan een rol opzij. Elke blik of beweging is een statement, een weloverwogen handeling, waarmee zij de wiskundigheid van Bach lijkt te onderstrepen.

Niet alleen de vorm van de werken, maar ook het niveau varieert. Het is mooi om te zien waar de verschillen liggen en waar de maker zich bevindt in het ontwikkelingsproces. Danseres Angelina Deck is bijvoorbeeld als performer een zeer krachtige persoonlijkheid, maar lijkt in de vormgeving van haar stuk nog aan het begin te staan. Deck danst net zoals Vallon een zelfgemaakte solo. CHACUN(E) is een rauw werk waarin zij met haar sprekende, gespierde lichaam een krachtig en dramatisch verhaal verteld. Voorafgegaan met een zeer lange periode van duisternis en muziek neemt Deck je mee in haar duizelingwekkende draaien en haar emotionele gevoelswereld op het muziekstuk Chaconne van Bach.

Tegenover het nog verder te ontwikkelen CHACUN(E) van Deck staat het volwassen stuk van Rianne Slenema. Well-Tempered 4/48 is een choreografie voor vijf dansers en wordt begeleid door prachtige live pianomuziek. In samenwerking met oud-klavecinist Seymour Hayden vertaalde Slenema de complexe meerstemmigheid van de fuga’s van Bach naar dans. In een stroom van onafgebroken solo’s en duetten reflecteert de fijne balans tussen wiskundigheid en emotie die Bach weet te raken door zijn combinatie van noten. Dansers ontmoeten elkaar in betekenisvolle posities, lossen op in een chaos van dans om vervolgens voor een moment samen te komen in synchrone beweging. Well-Tempered 4/48 bevat weinig verassends en vernieuwends, zoals je zou verwachten bij een beginnend choreograaf. Maar de natuurlijkheid in Slenema’s werk is opvallend en smaakt naar meer.

Gekeken op 9 juni 2013
On the First Counterpoint l Nina Vallon
Untitled for a Carte Blanche l Nina Vallon
CHACUN(E) l Angelina Deck
Well Tempered l Rianne Slenema