Home » Review
Multicolour - Introdans en Generale Oost. © Menno van der Meulen

Vier ambitieuze Introdansers tonen eigen werk

Multicolour (2e Editie) – Introdans en Generale Oost Arnhem
Joanna Fox

Gezien: Première 9 juni 2017 Theater a/d Rijn, Arnhem. Speeldata t/m 11 juni 2017.

Multicolour is een ontwikkelingstraject van modern balletgezelschap Introdans en productiehuis Generale Oost Arnhem voor dansers van Introdans met de ambitie om te choreograferen. De uitdaging: Hoe vertaal je een idee naar een choreografie?

De 2e editie van Multicolour bestaat uit vier korte duetten van vier beginnende dansmakers: Vincenzio Turiano, Hayden Idrus, Aymeric Aude en Jurriën Schobben. Elk duet duurt circa 10 minuten en wordt telkens voorafgegaan door een kort interview op film met een van deze dansmakers.

Dansprogramma met duetten

Multicolour - Introdans en Generale Oost. © Menno van der MeulenTuriano opent met Pianosequenza. Dit duet voor twee mannen is meteen het meest interessante. De broer van Turiano filmt live in één take. Deze filmtechniek heet dan ook Pianosequenza. Het idee dat een keuze je leven binnen een tel kan omgooien, is vertaald naar een ontmoeting tijdens een auditie. Helder idee, duidelijk beeld en uitstekend gedanst.

Skin-deep van Idrus, gaat over het wel of niet tonen van je ware gezicht. We zien een melige vrouwelijke solo op Mr. Sandman, een ongedurige mannelijke solo op Spanish Romance en een stevig duet op House of Cards. De toeschouwer aan mijn rechterkant zegt: 'Skin-deep lijkt op een uit de hand gelopen nachtleven. Wel erg goed gedanst.'

In het duet Fragile Waters over agressie en overgave, treden een danser en twee danseressen op. Choreograaf Aude smokkelt dus een beetje. Maar smokkelen mag. In korte tijd toont Aude een romantisch duister sciencefictionduet, een solo in flamenco-stijl, een halfnaakte scène die overgaat in een duet voor drie dansers het kleurrijke licht van een ronddraaiende kaleidoscoop. Veel sterke ideeën maar zonder onderlinge cohesie.

In Experiment 173 van Jurriën Schobben is het onderwerp: Een stoel, twee mensen en een ruimte. Het toneelbeeld in lichtblauw, is net als het concept, sober en klinisch. Sommigen houden daarvan, mij verveelt het al snel want ik mis betekenis. De twee virtuoze dansers Fleur Wijsman en Davide Calabrese vormen een mooi contrast met het afstandelijke toneelbeeld. Na afloop blijkt de toeschouwer aan mijn linkerkant laaiend enthousiast.

Choreograferen is een uitdaging

Turiano, Idrus, Aude en Schobben beschikken elk over een rijk maar aan elkaar gelijkend dansidioom. Inhoudelijk komen niet alle duetten evengoed uit de verf. De vertaalslag van een duidelijk concept naar choreografie, heldere interactie met het publiek en een persoonlijke dansstijl, is vaak nog een uitdaging. Gelukkig voor publiek en deze vier choreografen, zijn alle negen uitvoerende dansers en danseressen, professioneel of nog studerend, allemaal top.

Voor meer informatie:

Foto's Multicolour:  Menno van der Meulen

Meer inspiratie