Proefschrift Lichamelijke verbondenheid in beweging

Op 16 december vindt er een bijzondere promotie plaats aan Tilburg University op het snijvlak van dans en filosofie. Filosoof en expert bewegingsleer Nico de Vos onderzocht intercorporaliteit, ofwel de relatie tussen lichamen in de hedendaagse dans.

Intercorporaliteit

Wat gebeurt op een danspodium? Hoe verhouden de lichamen zich tot elkaar – onderling maar ook met het publiek? Er vonkt iets tussen de dansers, en soms slaat die vonk over tot de mensen in de zaal. Dat gegeven fascineert filosoof en expert bewegingsleer Nico de Vos.

Voor zijn promotieonderzoek aan Tilburg University voerde hij filosofische gesprekken met dertien toonaangevende Nederlandse choreografen, waaronder Hans van Manen, Conny Janssen, Krisztina de Châtel, Marco Gerris, en Nicole Beutler. Hun inzichten bracht hij in verbinding met de denkbeelden van drie kopstukken van de hedendaagse westerse filosofie: Maurice Merleau-Ponty, Jean-Luc Nancy en Jean-François Lyotard.

Daarbij is gekeken naar de belangrijkste verschillen en overeenkomsten tussen de verhalen van de choreografen en de opvattingen van de filosofen. Dit onderzoek vormt een belangrijke bijdrage aan de ontwikkeling van een filosofie van lichamelijke verbondenheid in de danskunst. Tevens stimuleert het de verdere dialoog tussen filosofie en danskunst, gericht op een verrijking én verdieping van de reflectie in beide velden.

Nico de Vos

Nico de Vos(1968) is filosoof en als hogeschooldocent verbonden aan de Masteropleiding Pedagogiek vanuit Ecologisch Perspectief van de Hogeschool Utrecht. Hij studeerde lichamelijke opvoeding in Zwolle, bewegingswetenschappen in Amsterdam (cum laude), en filosofie in Tilburg (cum laude). Hij specialiseerde zich in de Filosofische esthetica of Filosofie van kunst en cultuur.