Ateke Willemse, trouwe vrijwilliger van Festival de Nederlandse Dansdagen, is voor het festival op pad geweest en zal dat de komende dagen blijven doen. Verschillende betrokkenen bij het festival, dat op 4, 5 en 6 oktober voor de 16e keer plaatsvindt, voelt zij flink aan de tand met onorthodoxe vragen. iLL Skill Squad heeft de eer om af te trappen. Zij treden op 4 oktober op met de succesvolle voorstelling 155.

“Onze dansgroep bevat een hoog creatief zwervergehalte, we horen nergens echt bij,” vertelt Arjan Qhutbullha terwijl hij een pauze neemt tussen het breakdancen door. Het is een uur of negen in de avond en ik bevind me in het HipHopHuis te Rotterdam. Met mijn danskleren aan en bezweet van een tevergeefse, zeg maar beschamende poging om een simpele B-girlmove aan te leren, hoor ik hem aan. Een paar uur eerder zat ik nog met drie jongens van iLL Skill Squad achter een bord met bami. Neem een stap in de toekomst en ik ben een makkelijke romantische komedie met hen aan het kijken en ondertussen gekke bekken aan het trekken.

Aanleiding voor deze ontmoeting: begin oktober is de voorstelling 155 van iLL Skill Squad in samenwerking met Theatergroep DOX te zien op de Nederlandse Dansdagen. De dansgroep – die op zoek naar authenticiteit balanceert op de grens tussen hogere kunst en commercie – heeft net een theatertour achter de rug en is inmiddels terug van hun optredens op Sziget en Lowlands 2013. Reden genoeg dus om een delegatie uit te horen over hun kijk op talentenjachten, fysieke mankementen en tatoeages. Dit alles in een huiselijk setting: een antikraak voetbalkantine. Daar waar eerst de hangtafels voor naborrelende supporters stonden, ligt nu een dansvloer met aan de ene kant een (originele) bar met daar tegenover een (zelfgemaakte) barre. Het onderstaande interview vindt plaats op diezelfde vloer, terwijl Erik Bos zijn was opvouwt, Thomas Bos zo nu en dan een ledemaat stretcht en Arjan zorgvuldig het avondeten bereid.

Van links naar rechts: Arjan, Erik en Thomas

Talentenjachten: jullie nemen er aan deel (o.a. Holland’s Got Talent) én nemen ze op de hak in eigen werk. Als jullie zelf een talentenjacht zouden organiseren, hoe zouden jullie deze dan vormgeven?

Thomas (enthousiast): “Ik zou de vorm precies hetzelfde houden als die van de bestaande shows zodat heel Nederland er naar gaat kijken. Door de huidige programma’s weet iedereen wat hip is en wordt door kandidaten een collectief doel nagestreefd. In plaats daarvan zou ik willen stimuleren dat men zo dicht mogelijk bij zijn of haar eigen stijl blijft. Geen zoektocht naar de ultieme allrounder oftewel middelmaat, maar juist naar een uniek talent binnen de dans.”
Erik: “Dansers zouden zich in onze show niet moeten laten leiden door een jury. De druk om je aan te passen uit commerciële overwegingen is groot, ook voor ons als dansgroep. Alles wordt in hetzelfde stramien geduwd en dat willen we voorkomen. We zouden daarom Sam (Van Eenbergen, red.) aanstellen als jurylid, omdat hij de puurste, meest oprechte danser van iLL Skills is.” Lachend: “Bovendien is Sam soms zo wereldvreemd dat het lijkt of hij autisme heeft en kan hij niet zo goed praten, dat zorgt voor mooie televisie.”

Op jullie website wordt gesproken over kapotte knieën, hamstrings en ego’s en worden terloops gebroken ruggenwervels genoemd. Wat is het ergste dat jullie ooit kapot hebben gemaakt, fysiek of anderszins?

E: “Thomas heeft wel iets leuks. Hij heeft twee keer zijn hamstring geblesseerd.”
T: “Nee, je zegt het verkeerd. Maar goed, we hebben fysieke kwalen gehad, maar het emotionele aspect heeft het vooral zwaar te verduren gehad. Onderlinge relaties met name.”
E (spottend): “Hé, jij was toch mijn vriendinnetje? En nu heb je iets met hem.”
T: “Verder ben ik twee keer geopereerd aan mijn miniscus. Dat was gewoon kut. Op jaarbasis kreeg ik echter 300 euro omdat ik volgens een bepaalde stichting tot de categorie chronisch ziek behoorde. Goed verdiend! ”
E: “Iedereen van iLL Skills heeft wel ergens last van. Het lichaam slijt en dingen gaan blijvend kapot, maar het leuke van breakdancen is dat je heel goed om beperkingen heen kan werken. Er is altijd een oplossing. En aangezien we ons eigen materiaal maken, nemen we onze sterktes en zwaktes automatisch mee in het creatieve proces.”
T: “In breakdance kan en mag alles. Als je bij ballet iets niet kan, tel je niet meer mee. Vaak zijn dansers met een beperking juist beter.”
E: “Inderdaad. Bij B-boying is men constant op zoek naar authenticiteit en nieuwe manieren om te bewegen. Gisteren trainden we met een jongen met een nepbeen, een elleboog met wat vingers eraan en aan zijn enige hand drie vingers. Hij zal nooit de standaarddingen kunnen doen en is daarom meteen nieuwe bewegingen gaan creëren. Zo ontstaan ongelooflijke creatieve en authentieke dingen door mensen die bij klassiek ballet en de meeste sporten buiten de boot vallen.”

Arjan pullt een sicke move.

Het getal 155 vertegenwoordigt jullie showgroep en staat voor eeuwig op jullie lichaam gegrift: valt de symboliek van dit getal te vergelijken met Douglas Adams’ visie op het getal 42 (the Answer to the Ultimate Question of Life, the Universe and Everything)? Is 155 het antwoord op al je levensvragen? 

T: “We hebben allemaal het getal 155 laten tatoeëren. Alleen Simme niet, want dat mag niet van zijn vriendin.”
E: “Alle ouders weten het ook, toch?” Lachend: “Thomas heeft twee weken lang een bandana om zijn pols gedragen om zijn tattoo te verbergen voor onze vader. Zijn uiteindelijke reactie was dat er tegenwoordig hele goede weglasertechnieken bestaan.”
T: “En nu is hij voorzitter van onze stichting.”
Arjan (vanuit de keuken): “Over het algemeen betekent 155 helemaal niks. Je kunt googelen wat je wilt, maar in geen enkele cultuur of tijdperk komt het terug.”
T: “De afkorting van iLL skiLL squad, toch een behoorlijk lange naam, is ISS. Maak daar cijfers van en je komt uit bij 155. Belangrijker nog is de symbolische waarde. De tatoeage staat voor méér dan gewoonweg lid zijn van een breakdancegroep. Wij zijn familie.

Dit jaar staat iLL Skills op de Nederlandse Dansdagen. Wat is jullie beste festivalervaring tot nu toe?

E: “Ik denk Sziget, omdat het een enorm extreme ervaring was. We bivakkeerden tien dagen lang in een tentje naast de Coca Cola Stage, waar alleen tussen vijf uur en tien uur ’s ochtends geen herrie vandaan kwam. Je wordt fucking verrot wakker, eet wat en doet een warming up,  dan doe je een show en puf je uit om hierna helemaal los te gaan tot vijf uur ’s ochtends. Je slaapt vervolgens wat om het hele riedeltje de volgende dag weer van voren af aan te herhalen.”

Tekenopdracht: verbeeld jullie meest geliefde dansitem.

Erik: “Op het podium doe ik vaak moves waardoor toeschouwers zich zorgen maken om de gestelheid van mijn knieën. Vandaar dat een kniebeschermer erg bij mij past. Hij is best goed gelukt, hè? Ik volgde het vak Beeldende Vorming op de middelbare school, dat zie je meteen.”

Thomas: “Dit is de Nike Free hardloopschoen, een ultiem dansitem omdat ik me ermee op blote voeten waan. Het zijn hele dikke schoenen, maar superlicht en flexibel. Een Berlijnse kunstenaar bij wie ik een tijdje heb gewoond gaf ze me ooit cadeau. Ik vond ze in eerste instantie fucking lelijk, maar toen ik er op ging trainen was ik verkocht. Nu zie je best veel hippe mensen ermee lopen, maar zij hebben geen idee hoe goed je er op kunt breaken. Mijn paar is aan vervanging toe, maar voor iLL Skills moet ik helemaal zwarte exemplaren hebben. Daar is moeilijk aan te komen, dus bij dezen: als iemand een of meerdere paren black-on-black Nike Free schoenen voor me in de aanbieding heeft, doen we een privéshow voor deze persoon. Ik heb maat 43, maar 42,5 mag ook.”

155 van iLL Skill Squad is op 4 oktober op Festival de Nederlandse Dansdagen te zien, 23.30 uur in AINSI, Maastricht.

Door:Ateke Willemse