Hier vind je recensies van alle dansvoorstellingen in de theaters. Van ballet, moderne dans en jazz, tot musical, hiphop en… circus.
Reviews
Gezien op 18 juni 2016 - Ferro Dome, Rotterdam.
Wat een lef moet je hebben om een enorme, industriële ruimte de locatie te maken voor een fantasievolle dansvoorstelling. En Conny Janssen doet het! Bij aankomst nog kil en koud, na afloop droop de spanning ervan af.
Gezien op 16 juli 2016 - Stadsschouwburg Amsterdam.
Duizenden wit-roze kunst anjers bestrijken het gehele podium. Het oogt onberispelijk op de zwarte vloer en donkere achtergrond. Wat kunnen de dansers hier nog aan toevoegen?
Gezien op 11 juni - Nationale Opera & Ballet.
De "rebellen van de dans" Justin Peck, George Williamson, Ernst Meisner en David Dawson doorbreken enkele dogma’s, hoewel ‘rebellie’ een iets te grote term is.
Gezien op Oerol 2016.
Het danspubliek op Oerol kan de hierboven beschreven voorstellingen anoniem en veilig van een afstandje bekijken. Maar met 'Mechanical Ecstacy' van Club Guy & Roni ontkomt niemand er aan om uitzinnig mee te dansen.
Gezien op Oerol 2016.
Met het grootste gemak fietsen bezoekers van de ene dansvoorstelling naar de andere. Dans is wezenlijk deel van de programmering. Zo ook Origami van Compagnie Furinkai. Hier geen jonge maker, wel staan ook hier hard en zacht tegenover elkaar.
Gezien op Oerol 2016.
Het hoeft niet met zachte hand, ook met harde hand ontdek je jezelf en de ander. In 'Ten Noorden van Nergens' van De Dansers is voorzichtigheid ver te zoeken. En dat maakt het tot een voorstelling waar de energie van af spat.
Gezien op 10 juni, 5:00 - Oerol.
Vijftig dansers, een uitgestrekte vallei, dat doet vermoeden dat ‘’NIDO/Rizoma’ een erg grote voorstelling is, een spektakel. Dat is het juist niet. Het begint ingetogen en blijft ingetogen, dat is de kracht.
Gezien op 6 juni 2016 – Holland Festival Amsterdam.
Sketches / Notebook van Meg Stuart/Damaged Goods is een interdisciplinaire performance gebaseerd op improvisatie. Speelse schetsen van emoties en conflicten. Opgelet: dit is eigenzinnige dans.
Gezien op 18 mei – Stadsschouwburg Utrecht.
Twee ‘gewone’ mensen die voor het eerst kennismaken op een podium en een gemeenschappelijke lichaamstaal ontdekken. En dat 24 keer. Jan Martens toont met 'The Common People' een geslaagd sociaal experiment.
Gezien op 18 mei – Stadsschouwburg Utrecht.
Ken je dat gevoel dat je in een trein zit en achter elk raam weer iets nieuws, maar ook ongrijpbaars ontdekt? Met dat gevoel dendert de 'Panda Express' van Oneka von Schrader aan je voorbij.