"I think dance is the most immediate expression of being human." – Akram Khan

Voor de Brits-Bengaalse choreograaf Akram Khan is dans veel meer dan een kunstvorm. Het is een directe, rauwe en eerlijke manier om mens te zijn. Geen masker, geen filter — maar een fysieke uitdrukking van wat ons diep vanbinnen beweegt. In een wereld vol woorden, technologie en afleiding, is dans volgens hem misschien wel de puurste taal die we hebben.

Maar wat bedoelt Khan precies met die uitspraak? En waarom raakt zijn werk zoveel mensen, ongeacht hun achtergrond of cultuur?

Dans als menselijke expressie

Akram Khan staat bekend om zijn diep persoonlijke en tegelijkertijd universele voorstellingen. Hij verweeft kathak — een klassieke Noord-Indiase dansstijl — met hedendaagse dans en storytelling. Thema’s als identiteit, migratie, verlies en verbondenheid lopen als een rode draad door zijn werk.

Wat al zijn stukken gemeen hebben, is dat ze vertrekken vanuit het mens-zijn. Vanuit de kwetsbaarheid en kracht van het lichaam. Khan gelooft dat dans iets zichtbaar maakt wat vaak onzichtbaar blijft: wie we werkelijk zijn, zonder woorden.

“In woorden kun je liegen. In beweging niet.”

Waarom zijn voorstellingen zo krachtig?

Khan's choreografieën zijn geen gladde shows, maar eerlijke verhalen in beweging. In stukken als DESH, XENOS en Jungle Book reimagined laat hij zien hoe herinneringen, culturen en emoties samenkomen in het lichaam. Zijn dansers zijn geen uitvoerders van stappen, maar dragers van verhalen.

En dat raakt. Want wie ooit een voorstelling van hem heeft gezien, weet: je verlaat de zaal met kippenvel.

Wat dansers van Khan kunnen leren

Voor jonge dansers is Khan’s visie een bron van inspiratie. In plaats van te streven naar ‘perfecte’ techniek, nodigt hij uit om contact te maken met je eigen achtergrond, emoties en menselijkheid. Dans wordt zo niet alleen een vorm van expressie, maar ook van zelfonderzoek.

Het lichaam draagt herinneringen, ervaringen, trauma’s én dromen met zich mee. Wie durft te dansen vanuit dat innerlijk, raakt iets wat dieper gaat dan vorm of stijl.

Slotgedachte

Akram Khan laat ons zien dat dans meer is dan choreografie: het is een vorm van thuiskomen in jezelf. Een manier om mens te zijn, precies zoals je bent.

In een tijd waarin we overspoeld worden met beelden en meningen, is het misschien wel precies dát wat we nodig hebben: een eerlijke, fysieke herinnering aan wie we zijn. En die vind je in dans.