Home » Review
Het Nationale Ballet - Concerto Concordia met Anna Ol & Jozef Varga, ensemble. © Hans Gerritsen

Het Nationale ballet overdondert

Joanna Fox

Made in Amsterdam 2 - Het Nationale Ballet en Het Balletorkest
Gezien: Première 12 februari 2017 in Muziektheater Amsterdam. Te zien van 12 februari t/m 3 maart 2017.

Het Nationale Ballet toont in één weekend de premières van twee afwisselend gedanste balletprogramma’s: Made in Amsterdam 1 en 2. Beide programma’s bestaan elk uit vier werken van internationale allure. In Made in Amsterdam 2, ligt de nadruk vooral op fraaie duetten. Maar schijn bedriegt.

Citizen Nowhere van choreograaf David Dawson (UK) gaat in wereldpremière en is geïnspireerd op Le Petit Prince (De kleine prins), van De Saint-Exupéry. Edo Wijnen danst een solo van 25 minuten waarbij hij ogenschijnlijk met Sasha Mukhamedov een duet danst.

Het Nationale Ballet - Souvenir D un Lieu Cher met Anna Ol & Artur Shesterikov - Vera Tsyganova & Jozef Varga. © Hans Gerritsen

Made in Amsterdam 2 toont (hedendaags) ballet

In Concerto Concordia draait soliste Anna Ol vele snelle pirouetten gesteund door haar danspartner Jozef Varga. Plots staat danseres Ol wijdbeens stil en duwt haar heupen zijwaarts uit naar rechts. Choreograaf Christopher Wheeldon (VK) toont ballet voor acht dansparen met een knipoog naar jazz. Pianisten Olga Khoziainova en Michael Mouratch vertolken Poulenc’s Pianoconcert in D klein, op virtuoze wijze.

In Souvenir d’un Lieu Cher, van choreograaf Alexei Ratmansky (RL), dansen twee paren vol Russische passie op gelijknamige muziek van Pjotr Iljitsj Tsjaikovsky. De romantische man-vrouw verhouding krijgt tegen het einde een verrassende wending. Na traditionele academische dansbewegingen, dansen beide paren plotseling op speelse wijze unisono en eindigt een danser met een koprol.

In Moving Rooms van Krzystof Pastor (PL) dansen dertien dansers in evenzoveel vierkante lichtvlakken op de vloer. De levendige muziek, Concerto Grosso nr.1, is van Alfred Schnittke. Naast groepsdansen en solo’s in een heldere maar ook sensuele balletstijl, tonen de dansers ook innige duetten en dit houdt mijn aandacht stevig vast.

Het Nationale Ballet - Citizen Nowhere met danser Edo Wijnen. © Hans Gerritsen

Tour de force

Met de presentatie van een dubbelprogramma ligt de productiedruk van Het Nationale ballet erg hoog. Choreograaf Dawson wil graag voor één keer deze productiedruk achter zich laten en maakt een solo voor Edo Wijnen. Net als de hoofdfiguur in De kleine prins gaat Dawson in Citizen Nowhere op zoek naar zijn persoonlijke plek in deze wereld.

Solist Wijnen danst overdonderend mooi. Het is alsof zijn ledematen en bovenlijf alle richtingen opgaan. Zijn vloeiende lijnenspel valt samen met die van ballerina Mukhamedov zodra zij via het beeldscherm zichtbaar is. Het is alsof de twee topdansers voor even samensmelten en een duet dansen. In werkelijkheid danst Wijnen deze tour de force (krachtprestatie) van 25 minuten natuurlijk in zijn eentje.

Filmmaker Altin Kaftira en scenograaf (technoloog) Eno Henze zorgen samen voor een indrukwekkend toneelbeeld met een eigentijdse uitstraling. Citizen Nowhere krijgt na afloop terecht een spontane staande ovatie van het publiek.

Bezoek voor meer informatie en kaartverkoop: www.operaballet.nl