Home » Reportage
The Taming of the Shrew. Shakespeare.

Een Shakespeareaanse pas de deux

Van 10 tot 30 juli was de balletvoorstelling  van het Bolsjoj theater, gebaseerd op Shakespeare’s The Taming of the Shrew, te zien op het Lincoln Center Festival. De voorstelling ging op 4 juli 2014 in première onder leiding van choreograaf Jean-Christophe Maillot. Hoe is deze literaire komedie vertaald naar dans?

Het verhaal achter de dans

Shakespeare’s The Taming of the Shrew gaat over een vader die zijn twee dochters graag getrouwd wil zien. Zijn jongste dochter Bianca is zachtaardig en gracieus, ze heeft veel aanbidders. Het probleem is dat oudste dochter Katherine eerst in het huwelijk zal moeten treden voordat haar zusje aan de beurt komt. Katherine is hard en ongemanierd – de feeks die getemd moet worden.  Aanvankelijk is er niet veel hoop op een bruiloft, maar dan verschijnt Petruchio. Dit is een man die op zoek is naar een rijke vrouw, ongeacht uiterlijk of karakter. Vader Baptista is opgelucht dat zijn welvaart Katherine van een bruidegom zal verzekeren. Katherine is erg ongehoorzaam en Petruchio merkt dat deze vrouw voor hem gemaakt is. Katherine wil niet toegeven aan haar zwakte, maar uiteindelijk valt ze ongewild toch voor Petruchio. Het lijkt alsof hij erin is geslaagd om haar te temmen, maar is dit wel zo?

De vertaling naar het ballet

Deze balletvoorstelling vertolkt de strijd tussen man en vrouw uitstekend. Katherine danst met de passie van een wilde vrouw, haar uitvergrote bewegingen suggereren waanzin. Petruchio gebruikt zijn lichaam om haar op letterlijke wijze te temmen. De woeste aantrekkingskracht tussen de twee is schitterend op te maken uit hun lichaamstaal. Met grove passen stoten ze elkaar af om vervolgens weer aangetrokken te worden door sierlijke gebaren. Bolsjojdanseres Ekaterina Krysanova omschrijft het als woede met een sterk gevoel van vrijheid. De ogen zijn voor haar het belangrijkste in de dans: ze reflecteren de staat van onze ziel. The Taming of the Shrew reflecteert op zijn beurt op het toneel; metatheater dus. Het verhaal speelt met identiteit, een concept dat wellicht ook een vorm van bedrog is – net als de kunst van optreden.

Meer inspiratie