Zo maak je samenwerkingen. Via via wist choreografe Maartje Jaspers te regelen dat ze voor de benefietvoorstelling Dance4Air – een van de dansers van de BeYOU DanceCrew uit Culemborg lijdt zelf aan Cystic Fibrosis (taaislijmziekte) – een deel van Douwe Eisenga’s compositie WIEK suite mocht gebruiken. Acht leden van het Westland Saxofoon Orkest werkten daar vrijwillig aan mee. Zij vonden dit zo leuk, dat hun leider Erik-Jan de With vroeg: ‘Maar waarom dansen jullie dan ook niet met ons mee bij de uitvoering van de suite in Amsterdam?’ En zo zetten een tiental danseressen en dansers van de Gelderse groep op 22 maart hun beste beentje voor in de Beurs van Berlage. Wat een ervaring om met een heel orkest in een van de mooiste zalen van Nederland te staan!

Zelf word ik bij aanvang even op het verkeerde been gezet. Een van de musici legt uit dat de compositie geschreven is voor een voorstelling in een soort graansilo, waarbij de dansers over en onder de draaiende wieken heen moeten springen, alsmaar door. Maar hoe hard ik mijn best ook doe, daar zie ik vanmiddag niets van terug. Wat blijkt, is dat de uitleg een eerdere voorstelling, van theatermaakster Boukje Schweigman, betrof.

Maartje Jaspers heeft er haar eigen drieluik van gemaakt: Wind, Storm en Lucht. Veel tijd om met het orkest te repeteren was er niet, alleen één generale repetitie. Maar gelukkig treedt de BeYOU DanceCrew bij allerlei evenementen op, dus podiumervaring hebben ze wel. 

Wordt er fantastisch gedanst? Zeker vol overgave, en dat is altijd leuk om te zien. Ook leuk om te zien hoe verschillend de dansers allemaal zijn, lang, kort, met en zonder bril. ‘Bij onze audities let ik behalve op dansante aanleg vooral op openheid voor nieuwe experimenten en het vermogen om goed samen te werken ’, vertelt de leidster van de dansgroep die zelf meedeed achteraf. Charlotte van den Reek: ‘Het gaat er om het beste van jezelf te geven. We zijn allemaal anders. De een gaat nog naar school en de ander is accountant of bouwkundig ingenieur.’ ‘Dat is zeker een van de mannelijke dansers?’, veronderstel ik. ‘Nee’, zegt een danseres vanachter de informatietafel stralend, ‘dat ben ik!’ Weer op het verkeerde been.

Editorial uit Dansmagazine 2/2015

Nooit meer een nummer missen? Profiteer dan van de superaanbieding!